Tokio Hotel

WaRiAtKa · Wysłany: Środa 10-05-2006, 18:40 Temat postu:

Piękne...
Cudowne...
Śliczne...
Co jeszcze mogę napisać by wyrazić moje uczucia?

Było kilka powtórek ale one nie są ważne gdy treść jest tak świetna...
Widzę ogromną poprawę pomiędzy partami...
Podobało mi się...

Przepraszam za tak nieskładnego komenta ale ta część odebrała mi mowę...

Pozdrawiam i czekam na więcej takich części

Mod-Negai · Wysłany: Środa 10-05-2006, 18:45 Temat postu:

Piekne!
Niesamowite!
Wspaniale!
Wyjatkowe!
Brak mi slow i przymiotnikow...
Cudne opowiadanie... naprawde. Rzucilas mnie na kolana, a to potrafia tylko najlepsi. Gratuluje i pozdrawiam:)

_katasza · Wysłany: Środa 10-05-2006, 19:20 Temat postu:

boskie.
mistrzowskie.
cudne.

ah.
(;

brak słów.

__\m/(^_^)\m/__

Fistashek · Wysłany: Środa 10-05-2006, 19:23 Temat postu:

Piękne, tak, własnie piękne. Nie wiem co powiedzieć... postawiłaś mnie w zakłopotanej sytuacji... strasznie mi się podoba. Te uczucia, emocje, coś co mi się podoba. O tak. Pozdrawiam i czekam na next part.

Chloe · Wysłany: Środa 10-05-2006, 19:36 Temat postu:

Ajajaj... I co ja mam teraz napisać?

Podobała mi się ilość opisów, fabuła. Choć wnerwia mnie ta przemiana Bill'a z gwiazdy na buntownika, to może 'ujść w tłoku'.
Ale... Czemu robisz to wszystko tak szybko?! Która to część? Czwarta? A ten już zmienił swoje zachowanie, wygląd, przypomniał sobie 'dawną miłość z Loitsche'( co też mnie wnerwia, bo już wiadomo, że czegoś takiego nie było) i już jest w Loitsche. A pierwszą rzeczą jaką słyszy, jest żal matki do jego. Ten zamyka się w sobie i jest taaaaki smutny.

Tak. Streszczenie czterech odcinków o.O Eee... Może nie będę już bardziej komentować.
Nie podoba mi się.

P.S. Wybacz, że skomentowałam tylko, lub aż tyle, jednak nie mam już siły na dokończenie. Ech, to straszne, że nic mi się nie podoba...

Liebkosung · Wysłany: Czwartek 11-05-2006, 15:20 Temat postu:

Krytyka. Cóż, bywa.
Chciałam tylko sprostować kilka rzeczy.
Po pierwsze primo: To była siudma notka, a nie czwarta. Po drugie: Piszesz, że wnerwia Cię fabuła, ponieważ nic takiego się nie zdzarzyło. Ależ, Chloe. Żadne z opowiadań znajdujących się tutaj nigdy się nie rozegrało. Czysta fikcja. Bill jest teraz postacią mojego opowiadania, a w nim może dziać się wszystko, czego zapragnę. Poza tym, idea tego opowiadania polega na tym, że nagle jeden list budzi Billa z transu, w którym się znajdował. Z tego amoku sławy. I wtedy dopiero zauważa, że jego matka jest smutna, że denerwuje innych. Dlatego też, jest smutny.
Ale, krytyka oczywiście przyjęta. Nie podoba Ci się, trudno. Jakoś przezyję ;]

ona1666 · Wysłany: Czwartek 11-05-2006, 15:35 Temat postu:

Ty wiesz co ja myślę.
Przecież napisał Ci to we wcześniejszym.
I jeszcze wcześniejszym komentarzu.
Twoje opowiadanie ma tylko mały minusik:
Długość.
Czy nie może być dłuższe.
Dajesz nam czegoś spróbować by zaraz to odebrać.

I jeżeli mogę to zamawiam więcej dialogów.

Pozdrawiam...

Holly Blue · Wysłany: Czwartek 11-05-2006, 15:48 Temat postu:

To było piękne. Najpiękniejsze do tej pory... czekam jeszcze bardziej nie cierpliwie. Co ona mu powie... albo on jej...?

Liebkosung · Wysłany: Piątek 12-05-2006, 21:46 Temat postu:

ona1666, zamówienie przyjęta, rachunek porzyślę pocztą.
Holly Blue, musisz uzbroić się w cierpiliwość, bo mam mało czasu teraz.

AnielicA · Wysłany: Sobota 13-05-2006, 17:39 Temat postu:

To opowiadanie zawiera w sobie tyle piękna .
jest w nim dużo cierpienia -ciekawe czy będzie
też szczęście ...czekam na ciąg dalszy Wink

Piszesz nadzwyczaj pięknie __nie nudzę się
czytając tak jak musze to przyznać na nie
których można zapaść w sen.
Twoje opo wciąga nie jest ono typu :
odp. mu że a on odp.że i odpowiadali cały czas .
Czekam na ciąg dalszy z niecierpliwością .
Buziaki Anielica Wink

;*

malineczka · Wysłany: Sobota 13-05-2006, 18:52 Temat postu:

aa!! nie bylo mnie troszke i superowa część!! zreszta jak zwykle Razz

ale licze na wiecej Very Happy

Liebkosung · Wysłany: Sobota 13-05-2006, 21:32 Temat postu:

Ta notka wyjątkowo długa. Z dedykacją dla wszyatkich kometujących!
***

Nie odpowiedziała. Cóż mogła mu teraz powiedzieć? Że tęskniniła, że bardzo chciała go zobaczyć? Czy to nie byłyby za mocne słowa? Milczała więc. I on też milczał. Nie umiał się usprawiedliwić. Wiatr jakby spychał ich do siebie, a drzewa cicho szeptały niestworzone historie, których nikt nie umiał zrozumieć. Chłopak zbliżył się do swojej przyjaciółki, nie przestając patrzeć jej w oczy, ich spojrzenia trwały teraz razem, niemalże wykrzyukując w bezgłośny sposób te wszystkie wyznania, których nie potrafili wypowiedzieć. Bill nieśmiało musnął jej dłoń, swoją. Przeszedł go lekki dreszcz. Dotyk jej delikatnej skóry, budził w nim nieznane do tąd uczucia. Czy była to przyjaźń? Nie. Przyjaźń między kobietą, a mężczyzną nie istnieje. Jakkolwiek byście protestowali, taka jest prawda.
W końcu chwycił jej ręke i pociągnął w stronę korzeni. Obje weszli do swojej kryjówki i zasiedli na brudnej ziemi. Ściśnięci, byli już trochę więksi, niż niegdyś. Brązwłosa zaśmiała się lekko.
- Nie mieścimy się, Bill. - przerwała ciszę.
- Racja. Może kryjówka stała się trochę bardziej "przytulna", ale dalej jest nasza. - chłopak zaczął się wiercić.
- Zapomniałeś o nas? - zapytała niespodziewanie przyjaciółka.
- Nie. - chłopak spóścił głowę. - Jest mi tak głupio.
- Tworzyłeś muzykę. Nie powinnieneś czuć się głupio, z powodu tego, że spełniłeś swoje marzenia.
- Nadine. - westchnął Czarnowłosy - Ty jak zawsze po mojej stronie.
- Pewnie. - potwierdziła - W końcu się przyjaźnimy, prawda?
Ciemniwłosy zawachał się chwilę.
- Taaak. - głos mu zadrżał.
Zielonooka ciekawie przyglądała się przyjacielowi, czekając na coś więcej.
Ale on nic więcej nie powiedział, tylko mocniej ścisnął jej dłoń, którą cąły czas trzymał.
- Byłeś w moim domu, parę godzin temu? - dziewczyna posmutniała.
- Ja...? Niii...
- Kłamiesz. Widział cię, przez okno. - stwierdziła z całą stanowcząścią Nadine. - Teraz, wszystko już wiesz. Wiesz, co chciałam ci wtedy powiedzieć. - kontynuowała.
- Przepraszam, że wtedy cię nie wysłuchałem. Proszę wybacz mi.
- Nie mam ci tego za złe, Bill.
Zaczeli rozmawiać, a wieczór powoli okrywał las i całe Loitsche. Nie obchodził ich teraz nikt inny. Przyjaciele pośród głuchej ciszy.
- Wiesz, Nadine..Chciałbym ci coś powiedzieć. - zagadną okryty mrokiem wokalista.
- Słucham? - oczy dziewczyny zabłyszczały.
- Jaa...zawsze - zaczął się plątać - Czułem do ciebie, coś innego, niż do innych przyjaciół. To chyba coś więcej, niż przyjaźń. - przęłknął ślinę. - Chyba cię kocham. - dokończył.
Wszystko to brzmiało właściwie komicznie. Jakby małe dziecie wyznawały sobie coś, nie znając jeszcze potęcjalnych reakcji na takie słowa. Ale oni oboje traktowali to bardzo poważnie.
- Ja chyba ciebie też. - jednym tchem odpowiedziała dziewczyna.
Zapadła cisza. Czarnowłosy w ciemnościach odnalazł jej usta i delikatnie musnął swoimi wargami.
- Proszę, napisz mi to, bo nie uwierzę. - Bill wciągnął powietrze.
Wyjęła z kieszeni małą liliową kareczkę. Przesunęła się lekko w stronę promieni księżyca. Wytężając wzrok zapisała trzy słowa. Niby śmieszne, a niby nie. "Chyba Cię kocham" i wręczyła mu tą karteczkę. On schował ją gdzieś głęboko w kurtce. Potem zasnęli, otuleni świerzym powietrzem nocy...

NATALCIA · Wysłany: Sobota 13-05-2006, 22:10 Temat postu:

Wspaniałe. Aż się wzruszyłam na końcu. Naprawde interesująca notka. Nic wiecej nie moge a raczej nie umiem powiedzieć.

WaRiAtKa · Wysłany: Sobota 13-05-2006, 22:11 Temat postu:

No niby fajnie napisane ale teraz mam wrażenie, że będzie z tego jakieś głupie love story...
Przypuszczam, że nie chcesz tego zrobić jednak taki mam uczucia po tym parckiu.
A notka niestety wcale nie była długa Sad

Czekam na następną.

Mod-Negai · Wysłany: Sobota 13-05-2006, 22:19 Temat postu:

Hm...
Ale romantycznie sie zrobilo... ach!
Ale part byl krotki... za krotki...
Takie troszke inne to wyznanie, ale mi sie dalej opko podoba.
No i nie wiem co dalej? Mam nadzieje, ze szybko nam cos wymyslisz.
Pozdrawiam i czekam:)

Liebkosung · Wysłany: Sobota 13-05-2006, 22:24 Temat postu:

Ja już wszystko wiem, to była przed ostatnia część ;]

malineczka · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 11:21 Temat postu:

AA!! wiecej...o tak Smile

mało stanowczo za mało....
wreszcie ....powiedzieli że się kochają CHYBA alle jestem dobraj mysli Very Happy

Engel · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 11:42 Temat postu:

Yea.....jupi.. chce więcej Very Happy

ona1666 · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 12:02 Temat postu:

Ślicznie...
Tylko tyle powiem.
Bo po co mówić więcej skoro ty to wiesz.
Czekan na next notkę i całuję.

Liebkosung · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 12:48 Temat postu:

Oto ostatnia notka. Przeczytajcie ją do końca, bo to on jest własnie w niej najistotniejszy. Dziękuje wszystkim, którzy kometowali. Ostatnia notka z dedykacją dla:
- ona_1666
- ~durch_den_monsun
- WaRiAtKa
- mada_116
- _katasza
- Fishtashek
- Engel
- Sandy Strix
- malineczka
- Holly Blue
- NATALCIA
- ***DieStar***
- Okla_xD
- I wszystkich, tych którzy przeczytali, choć jedną część ;*
***
Jasne promienie porannego słońca budziły śpiącego chłopaka. Potarł rękami oczy i powoli uniósł powieki z nadzieją zobaczenia Nadine. Nie, nie było jej. Nie było też lasu, ani kryjówki, w ogóle nie był w Loitsche. Znajdował się w pokoju, którego ściany pokryte były ciepłym, brzoskwiniowym kolorem, w oknach wisiały ciemno-pomarańczowe zasłonki, a jego ciachło łaskotała jedwabna, kremowa pościel. Rozejrzał się dookoła, z nutą zdziwniena na twarzy.
- To był tylko sen. - powiedział do siebie.
Zabawne, wszystko co się zdarzyło, było przecież takie realne. Podniósł się z łóżka i stanął przed lustrem. Z zadowoleniem poprawił kosmyki swoich długich piórek i przyglądał się szczupłemu ciału.
- Jesteś cudowny, Kaulitz. - zaśmiał się.
Kilka lat temu pewnie pomyślałby nad znaczeniem tego snu, ale teraz nie interesowało go to. Nadine nie żyła już od trzech lat, on nawet nie pojechał na jej grób. Chociaż wielokrotnie miał taki zamiar. Istotnie, kiedyś jej nie wysłuchał. I właśnie tę ważną rzecz chciała mu wyjawić. Dowiedział się potem o co chodziło poznając przyczynę jej śmierci. Ojciec zakatował ją na śmierć. Podświadomie obwiniał za jej śmierć właśnie siebie. Może dlatego stał się taki? Może próbował zakrzyczeć coś przebojowością i samouwielbieniem? Prawdopodobnie tak. Kiedy Bill był już gotowy, rozległ się głos menagera zwołujący na zbiórkę. Oto, mieli jechać w kolejne miejsce, na kolejny koncert, aby kolejny raz zaznać uwielbienia od fanek, które były w stanie dla nich zrobić dosłownie wszystko. Czyż to nie wspaniałe życie? Czarnowłosy wziął swoją torbę i zniósł na dół. Jako ostani wsiadł do małego, czarnego busa. Gdu postawił jedną nogę w samochodzie na ulice z kieszeni jego bluzy wypadła mała liliowa karteczka, z krzywym, choć starannym napisem "Chyba Cię kocham". Ale on tego nie zauważył.

ona1666 · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 12:49 Temat postu:

1??

Tak.
Koniec fenomenalny.
Po prostu cudowny.
Zaczarowałaś mnie.
I dziękuję za de-de nie zasłużyłam.
No nie mogę powiem Ci jeszcze raz:
Idealnie.

Mod-Negai · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 13:01 Temat postu:

Uuu...
Koniec byl bardzo interesujacy...
No bo niby sen... a jednak jest karteczka...
I to mi sie podobalo.
Ale dlaczego juz koniec? Hm?
Dzis koncza sie same dobre opka... ja nie chce!!!
Musze podziekowac za de-de... jestes kochana... a ja nie zasluzylam...
No i na podsumowanie powiem, ze szkoda, ze takie krotkie...
To opko bylo bardzo dobre i mysle, ze mozna byloby jeszcze cos z tego zrobic.
Ale nie bede egoistka. To Twoja decyzja, uszanuje ja.
Pozdrawiam, jak zawsze pokorna i oddana, czekam na kolejne dziela:
~ddm

Mod-Falka · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 13:01 Temat postu:

Jestem pod wrażeniem... przeczytałam dziś całe twoje opowiadanie i końcówka zwaliła mnie z nóg. Po prostu genialne. Brakuje mi słów...

Liebkosung · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 13:04 Temat postu:

ona1666, ~ddm. obie zasłużyłyście na dedykacje ;]
A kolejne opowadania...Będą, jakiś pomysł już kręci mi się po głowie, ale muszę jeszcze pomyśleć trochę nad fabułą !

***DieStar*** · Wysłany: Niedziela 14-05-2006, 13:40 Temat postu:

Oj tak...zdecydowanie zaskoczyłaś mnie końcową notką...
I wiesz co?
To było naprawdę świetne posunięcie...
Żałuje że to koniec, bo to opowiadanie było takim oderwaniem od codzienności..
było inne...
Gratuluje Ci i dziękuję za dedykacje...
pozdrawiam Smile