Tokio Hotel

milady · Wysłany: Sobota 18-11-2006, 12:09 Temat postu:

Jestem praktykującą katoliczką. Głęboko wierzę w Boga i rozmawiam z nim codziennie. Do Kościoła chodzę, chociaż mam przed tym opory, bo ja osobiście nie widzę sensu chodzenia do kościoła tylko dlatego, żeby postać (ewentualnie posiedzieć) i myśleć o niebieskich migdałach. Ja nie potrafię się skupić na kazaniu... szczególnie jeśli ksiądz mówi potwornie monotonnie i bez sensu. Znam nielicznych księży, którzy naprawdę potrafią zainteresować... naprawdę, aż chce się słuchać i pomyśleć nad wszystkim. Podsumowywując... w Boga wierzę, ale w kościół nie za bardzo.
A co do Rydzyka... to jest jakiś absurd, żeby jakiś "ksiądz" naśladował gesty papieża, a co najważniejsze mieszał się do polityki państwa. Księża to nie politycy, a Rydzyk sobie z tego nie zdaje sprawy albo po prostu nie chce w to uwierzyć. Ale to wiadczy tylko o nim... na dodatek oszukuje starszych ludzi. Aż coś mnie bierze... Grey_Light_Colorz_PDT_46

KokosowaPalma · Wysłany: Sobota 18-11-2006, 12:23 Temat postu:

Hmm jak to moja mam powiedziala jestes wierzaca nie praktykujaca.
Bog tak kosciol nie. Dla mnie to wycaganie pieniadze od ludzi ktorzy napewno bardziej ich potrzebuje niz kosciol. Mam komunie (prezenty sie chcialo co nie? Razz

)ale bierzmowania nie, dlaczego? nie chcialo mi sie. Dzienkuje Bogu ze nikt z mojej rodziny mnie nie zmusza do chodzenia do kosciola i nigdy nie musialam. Ale ateistka nie jestem bo wiara w Boga mam tylko w swoj sposob.

Anjju$ · Wysłany: Sobota 18-11-2006, 15:25 Temat postu:

No katoliczką.
Chodze do kościoła z przymusu Grey_Light_Colorz_PDT_46

wcale mi sie nie chce...Modlić, sie modle... Ale do kościoła zeby iść to myśle jak sie tu wymigać xD

Demigod · Wysłany: Sobota 18-11-2006, 15:40 Temat postu:

Jestem katoliczką, modlę się i chodze co jakiś czas do Kościoła. Ale tylko wtedy, kiedy naprawdę chcę- nie widzę sensu stać w Kościele i czekać niecierpliwie na koniec mszy. Zabrzmi to dziwnie, ale uważam, ze wiele moich pogladów jest sprzecznych z Kościołem, ale niekoniecznie z Bogiem. Moi rodzice sa tzw. wierzący niepraktykujący, rzadko pojawiamy się razem w Kościele, więc nikt nie ingeruje w moje pglądy i do niczego nie zmusza ani nie przekonuje.

thsandej · Wysłany: Sobota 18-11-2006, 16:05 Temat postu:

Jestem wierzaca ale w koscie zadko mnie widują. sama nie wiem dlaczego....ale we wszytkie ważne święta ide na mszę sw bo chyba tak wypada no i tak jokos...

an. Liz · Wysłany: Sobota 18-11-2006, 18:30 Temat postu:

Karek · Wysłany: Sobota 18-11-2006, 18:36 Temat postu:

Ja wierzę.
Ale nie znaczy to, że jesem co niedzielę w kościele.
Po prostu tego nie potrzebuję, wiarę przeżywam w swoim sercu...

Adeleida · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 16:53 Temat postu:

Kryłam się - sama przed sobą - przed swoją wiarą, to prawda.
Zawsze jednak dochodziłam do jednego wniosku - Bóg istnieje.
Wierzę w Ewangelię.
Wierzę w moich Katechetów - są/byli naprawdę wspaniali.
Wierzę w Księży. Mylicie się mówiąc, że nie ma księży z powołania.
Znam conajmniej pięciu takich. Z mojego małego miasteczka.

Miewałam kryzysy, jak każdy.
Spróbujcie kiedyś przeanalizować (nie)zwykłe 'Zdrowaś Mario'. Tak, od serca.
I odmówić z pasją. Ze spokojem w duszy.
Mi pomogło.

Jest jeszcze jedno wydarzenie, które rzuciło mi zupełnie inne światło na Wiarę.

Żółty, czerwony, zielony, biały i czarny...

carsjana · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 19:45 Temat postu:

Mnie rodzice wychowali jako katoliczkę i zmuszali do chodzenia do kościoła. A tak naprawdę oni sami jedynie chodzą na Wielkanoc i Boże Narodzenie. Ja wierzę w Boga, ale się nie modlę, nie chodzę od jakiegoś czasu do kościoła, jedynie w święta.

Noire · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 20:00 Temat postu:

wierzę. chodze na religie. miałam chcrzest, Komunię i teraz bierzmowanie. co niedzilę dreptam do Kościoła.
mój tata chodzi od czasu do czasu.
moja mam chodzi raczej zawsze. wychowali mnie tak.
i taka jestem.

Bisquit · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 20:29 Temat postu:

Nie wierzę.
Zaczęło się od kościoła, księdza.
Dużo sytuacji było, które wpłynęły na to, że później zaczęłam głębiej to rozważać.
Najpierw nie wierzyłam w kościół, jako instytucję.
Co do Boga? Nie do końca nie wierzę. Dajmy na to - 90%. A 10% pewnie przez to, co było we mnie wpajane przez babcię ('przykładową katoliczkę'), od dzieciństwa.

Z poważaniem, Bisquit.

patunia_th · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 20:48 Temat postu:

Nie chodze do koscoila i jakos niegdy nie przepadalam za tym..pamietam jak kiedys mama mnie wysylala to z kolezakami chodzilysmy do takiej altanki obok kosciola i gadalysmy sobie cala msze Very Happy

wedlug mnie chodzenie "z przymusu" nie ma sensu.
Chodze tylko na welkanoc i wigilie i jest mi z tym dobrze.

patunia_th · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 20:48 Temat postu:

Nie chodze do koscoila i jakos niegdy nie przepadalam za tym..pamietam jak kiedys mama mnie wysylala to z kolezakami chodzilysmy do takiej altanki obok kosciola i gadalysmy sobie cala msze Very Happy

wedlug mnie chodzenie "z przymusu" nie ma sensu.
Chodze tylko na welkanoc i wigilie i jest mi z tym dobrze.

LadyTH · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 22:25 Temat postu:

Nemesis · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 22:47 Temat postu:

Kościół - jakby nie było - prowadzą tylko ludzie. Ksiądz to też człowiek i nie zapominajcie o tym. Niektóre kazania składają się z paradoksów, ale tylko dlatego, że dany "powołany" przedstawia swoje przekonania. Osobiście znam niewielu księży, których posługa przebiega bez zarzutów. Najlepsi i najbardziej wyrozumiali są wg. mnie egzorcyści. Oni tak wielce doświadczyli obecności Boga, że pięknie mogą udowodnić ją ludziom, którzy mają wahania.
Co do stworzenia świata. Wiecie, Biblia nie zawiera prawd absolutnych, bo jest tylko spisanym przekazem ustnym. Nie jest nakazane żeby ślepo wierzyć w jej treść. Ale należy pamiętać, że ta księga wymaga dogłębnej interpretacji. Nie znając słowa, nie ma nawet możliwości, że lepiej poznamy Boga.
Adam i Ewa? Możliwe. Ale są tylko symbolami pierwszych ludzi. Tak samo jak siedem dni to symbol czasu, w którym powstał świat.
Cóż ja jeszcze chciałam powiedzieć... Ah, denerwuje mnie gadanie "nie chodzę do kościoła, bo Bóg jest wszędzie, no i ja mogę się pomodlić nawet w pokoju". Taa, ale zacznijmy od tego, czy autorzy takich tekstów w ogóle to robią? Nie. W większości przypadków nie. Zaciekawiona tym tematem rozmawiałam z świetnym księdzem. Powiedział, że do przyjęcia jest jeżeli nie chodzący do kościoła, modlą się sami w domu. Co do form modlitwy. Zwykły paciorek klepany bez wczucia w treść jest beznadziejny. Ja dla urozmaicenia odmawiam "Ojcze nasz" w języku łacińskim. Skupiam się i jest to dla mnie przyjemne.
Moja wiara bardzo się wypaczyła. Coś co kiedyś uznałabym za grzech, teraz traktuję jako zabawę. I wcale nie jest mi z tym źle. Wszystko robię ze świadomością.
Niby taka wierząca. U spowiedzi byłam na początku czerwca.
Ale gdzieś w środku czuję, że On wie o co mi w tym wszystkim chodzi.
O.

LadyMakbet · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 23:00 Temat postu:

Ktoś mądry kiedyś powiedział [na pewno przekręcę]:

"Im więcej się wie, tym bardziej się rozumie, że Bóg musi istnieć".

Może nasza wiedza jest zbyt mała?

Mod-Falka · Wysłany: Niedziela 19-11-2006, 23:11 Temat postu:

Ja wierzę.
Chodzę do kościoła.
Po prostu patrzę na to, co mnie otacza i wiem, że stworzył to ktoś potężny.
I codziennie mu za to dziękuję.

lillyann · Wysłany: Poniedziałek 20-11-2006, 0:49 Temat postu:

Sara Lo · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 17:47 Temat postu:

Ja jestem wychowana w katolickiej rodzinie.
Ale czy wierzę?
Ostatnio zaczęłam się nad tym zastanawiać i...
Wierzę, ale mam jakieś wątpliwości...
Nie wiem z czego one wynikają.
Pogubiłam się w tym wszystkim.
Achhhhh..
Pokręcona jestem Confused

Jednak wiary nie zmienię.

Bellona · Wysłany: Sobota 25-11-2006, 17:52 Temat postu:

Mimo, iż moja rodzina jest wierząca, to ja jestem ateistką.
Od paru lat i dobrze mi z tym.
Chociaż moj tata tego nie rozumie i na siłe próbuje mnie nawrócić i zawsze mówi, że jak będę mieć 18 lat to dopiero będę decydować co będę robić, wierzyć itp.
Czasami już nie mam siły tego komentować...

Pozdrawiam.

Darkness · Wysłany: Poniedziałek 08-01-2007, 23:09 Temat postu:

Ja jestem katoliczką. Chodzę do kościoła raczej zawsze, bo muszę i raczej chcę. Myślę, że do kościoła powinno się chodzić kiedy ma się potrzebę. Msza jest w niedziele- wszyscy idą w niedzielę. Kościół w inne dnie też jest otwarty, ale jak ktoś musi w inny dzień ? Siotra na relegi drze się jak ktoś jej powie że nie chciało mu się iść. Jest szczery. Ktoś powie, że go bolał brzuch. Ja jak ne pójdę to tylko dlatego, że nie mam potrzeby, ale tylko wtedy gdy mi mama pozwoli nie iść, bo raczej muszę.
Niektórzy z was piszą " Ja jestem katoliczką i możecie się ze mnie śmiać". Co jest w tym złego? Wstydzicie się tego, że jesteście wierzące ? Niektórzy też pytali, że wierzą w to, że człowiek pochodzi od małpy, a Boga nie ma. Ja myślę, że jedno i drugie jest prawdą i sama mam swoje tłumaczenie na ten temat. Koniec.

Odrodzona · Wysłany: Poniedziałek 08-01-2007, 23:19 Temat postu:

Ja wierzę w Boga, nie w kościół. Bo dla mnie kościół to instytucja, a nie Dom Boży. Idę, kiedy mam potrzebę. Czasem też i z przymusu, ale przeważnie wtedy, kiedy czuję, że powinnam iść. Codziennie się modlę, przynajmniej się staram. O tym nie zapominam.
Ale najwazniejsze pytanie. Czym jest wiara?
Co niedzielną mszą, wstapieniem do zakonu, czy wierzeniu poprostu w istnienie Boga.
Ja czasami zastanawiam się, czy naprawdę on istnieje. Ale miałam kilka przypadków, gdzie wydaje mi się, że mi pomógł. Więc, wierzę. A czy to, że mam wątpliwości, tzn że nie jestem do końca wierząca?

YaNoU · Wysłany: Wtorek 09-01-2007, 17:16 Temat postu:

Ciekawy temat.
Ja jestem katoliczką. Za taka się uważam. Praktykującą...? Zalezy jak na to patrzec. Dla jednego praktykujący to znaczy zmawiający różaniec 24 h na dobe, dla innego chodzenie do Kościoła. Ja...? Do kościoła nie chce mi się chodzić, bo po co...? Popełniam tylko jeszcze większy grzech bo zamiast skupić sie na mszy to myśle sobie, czasami o nie wcale takich "czystych rzeczach" Księża, przyunudzjaą niesmiertelnie w większości przypadków. Każdy zasypia. Szczególnie kiedy chodzi się wieczorem, bo rano to ja w ogóle nie wstaję. Boże Narodzenie, Wielkanoc itp, oczywiście celebruję. Z rodziną. Ale w kazda niedzielę w Kościele napewno nie jestem. Czasami jak czuję taką silną potrzebe pomocy kogoś kto nie jest czowiekiem tak jak ja, to idę. Poprostu się pomodlić. Czemu...? nie wiem. chyba taka ludzka natura , że prosimy o pomoc tylko wtedy gdy jest nam źle. Ja się od tego nie różnię. A czy wierze w Boga...? Wierzę. Wierzę, że gdzieś tam jest Bóg. Nie wiem czy jest tak naprawde, ale chciałąbym by tak było. bo życie byłoby nudne. Nie wiem jakoś tak. No i co... chyba kończę. Poprosttu nie wyobrażam sobie siebie w roli ateistki. Nie wiem, jak mogłabym wierzyć w nic.
EDIT:
A kwestia zwątpienia? Każdy kiedyś wątpi. Ja też. Ale na tym własnie polega wiara. A Kościół? Czasami chodzę ale tylko by się pomodlic. Na tace nie daję -nigdy. Dawałam jak byłam mała, i miałam podniete z tego jak wrzucałam pieniązka, za co byłam pogłaskana przez księdza po głowie. Księża sa o wiele bogatsi niż połowa z Nas. A po tym co się naczytałam o tym co się dzieje w klasztore w gazetach to mi się rzygac chce. niby tacy święc i wierzacy. A się nawzajem yhym.
Y.

iLoNa · Wysłany: Wtorek 09-01-2007, 18:14 Temat postu:

Wierze i wiem, że moja wiara jest coraz mocniejsza. Aż mi wstyd, że jeszcze rok temu uważałam się za wierzącą, a olewałam chodzenie do kosciola przed bierzmowaniem. Bardzo żałuje, patrząc z perspektywy czasu uważam sie za kretynke, bo kiedy mówiłam "wierze" bylo to puste słowo. Przeciez nic by mi sie nie stało, gdybym postała w kosciele, pomodliła się... Nic nie tracę.
Według mnie, za słowem "wierze" nie kryje sie tylko to, że wierze w istnienie Boga. Wierzyć to także obdarzać Boga zaufaniem, milością, być Mu wdzięcznym za to, że jesteśmy.
Myślę, że to właśnie dzięki wierze staram sie być lepsza wobec innych.. Gdyby nie wiara nie zależałoby mi na tym, czy ktoś cierpi przeze mnie, czy powiedziałam coś, czegu nie powinnam. Wiara daje mi siłe i chęć do życia, kiedy tracę nadzieję.
A właśnie w kościele znajduję to oparcie. Dla mnie modlitwa w kościele jednak różni sie od modlitwy w domu. W domu nie zawszę czuję obecność Boga... Po tym co sie w tym domu między członkami rodziny dzieje... Eh trudno dostrzec tu Boga.

Gagat · Wysłany: Środa 10-01-2007, 15:38 Temat postu:

Wierze w Boga, ale moja wiara nie jest tak mocna żebyc co niedziele chodzić do kościoła. Ide jak czuje taka potrzebę. Generalnie nie wierze, we wszystko co o Nim mówią.