Tokio Hotel

Carrie · Wysłany: Poniedziałek 04-09-2006, 21:32 Temat postu:

No cóż, wykonanie niezbyt, ale sam pomysł kapitalny, na pewno będę czekać na ciąg dalszy i mam nadzieję, że będzie trochę lepiej rozbudowany Wink

Holly Blue · Wysłany: Poniedziałek 04-09-2006, 21:48 Temat postu:

Oj... nie masz za co dziękować no!
Tym razem ja Ci wbijam do głowy.
Jak sie starałaś to Ci nie wychodziło, a jak odpuściłaś to proszę.
Dobra... nie naciskam, nie pospieszam... i tak wolę Szukając odpowiedzi na twoje milczenie.
Zapamiętałam tytuł?!
Nareszcie.
Pozdrawiam,
Holly Blue.

Noire · Wysłany: Wtorek 05-09-2006, 17:21 Temat postu:

oo!
Jaki pomysł!
On sam już mi się podoba.
Prolog także.
Lecz za krótki by coś więcej napisać.
Powiem tyle.
Będe wpadać

~Rok$@n@

Dżampara · Wysłany: Środa 06-09-2006, 17:20 Temat postu:

Ej dodawaj nową część Wink

Fistashek · Wysłany: Środa 06-09-2006, 18:01 Temat postu:

Przywrócony_id:(3971) · Wysłany: Środa 06-09-2006, 19:03 Temat postu:

Podoba mi się pomysł Twojego opowiadania, zapowiada się bardzo ciekawie. Jak już ktoś wczesniej wspomniał, faktycznie nie powinnaś pisać najpierw taką dużą czcionką, a potem mniejszą, bo to aż wali po oczach. No i te entery. W dialogu zawsze powinny być entery! To o wiele lepiej wygląda, a poza tym tak jest poprawnie. Jakichś innych poważniejszych błędów nie zauważyłam. Tylko jeszcze to "wziąść"! Mnie też to strasznie razi.
Ogólnie jest dobrze, na pewno jeszcze wejdę i poczytam o losach naszego idealnego tatusia :].

Pozdrawiam serdecznie i czekam na następną część!

Delicate · Wysłany: Środa 06-09-2006, 19:25 Temat postu:

Bardzo mi się podoba Smile

I zapowiada się interesująco.
Dlatego czekam z niecierpliwością na kolejny parcik Smile

Ayane · Wysłany: Środa 06-09-2006, 19:48 Temat postu:

Sara Portman Pomysły to ja zazwyczaj mam dobre, ale masz racje - gorzej z wykonaniem. (Jestem skromna xD)

Devil i ślimak Nie wyobrażasz?! Ja ciągle mam go przed oczami, jak podnosi małego do góry i z wkurzeniem patrzy na śmierdzącą pieluszkę xD

funny-feeling Dzięki, że tak myślisz Wink

Carrie Będzie lepiej, na pewno, gdyż znalazłam osobę, ktora przez jakiś czas będzie mi pomagać

Holly Blue Tak w końcu zapamiętałaś xD

RoK$@n@ Pierwsza część będzie dłuższa. Postaram się napisać dość dużo, choć nie lubię tego

'

Dżampara Nie pośpieszaj Grey_Light_Colorz_PDT_42

Fistashek Ja naprawdę rozumiem, że Ciebie to irytuje itd., ale wytykanie mi błędów w moich wypowiedziach (nie opowiadaniu) jest lekką przesadą. Przynajmniej dla mnie.
Nie obgryzja paznokci!

Kot_W_Butach Dobrze. Skoro to tak razi to, przestanę tak pisać Wink

To 'wziąść' nie dotyczy 'opowiadania', więc proszę się nie czepiać.

Delicate Dzięki za opinię Wink

Dobra. Chciałam powiedzieć, że część 'się robi'. Niesety w szkole już dają nam w kość, np. dzisiaj musiałam w deszczu biegać dwa kilometry oraz mam już zadane kilka ćwiczeń z matmy. Jak jutro przyjdę (po 15) to, postaran się napisać jeszcze jedną stronę.

Ach!

I jeszcze chciałam wam naprawdę podziękować za komentarze. Jeszcze NIGDY nie miałam, aż tylu pod jedną częścią. Dziękuję wam bardzo ;* ;* ;* ;* ;*;* ;* ;* ;* ;*

Fistashek · Wysłany: Piątek 08-09-2006, 15:10 Temat postu:

Wiem, wiem... i przyznaje sie... ze to hamskie, tak wytykanie Ci błędów w twoich wypowiedziach, ale jak by Ci babka z pola kazała napisać 200 razy słowo "wziąć" na kartce, to też byś chyba tak miała:p Sory za to, jak Cie tym obraziłam, bo wiem, sama, ze robie milion błędów w swoich wypowiedziach... A tak poza tym, kiedy new part?

Esti · Wysłany: Piątek 08-09-2006, 17:27 Temat postu:

Bardzo mi się podoba. Czekam na next. Weny życzę! Pozdrowienia!

Ayane · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 14:12 Temat postu:

Jest nowa część. Nie dziękujcie mi za nią tylko : Reene (chyba dobrze odmieniłam

"), gdyż to ona sprawdziła wszystkie moje błędy oraz powiedziała co źle robię. Jestem jej bardzo wdzięczna.

Dedykacje:
Tradycyjnie: Negai oraz HollyBlue ;* KC ;*
Oraz dla mojego Guru : Renne ;*

Czytajcie.

1-Kawaler.

Zegarek stojący na małej brązowej szafeczce wskazywał godzinę 5:44. Trzeba przyznać, że było dość wcześnie. Normalny człowiek zazwyczaj „przekręcałby się dopiero na drugi bok”. Ha! Niestety, nie nasz Tom. On zmuszony był siedzieć przy maluszku, który był dość uciążliwy.
– Zgiń, przepadnij – mruknął blondyn i spojrzał na chłopca. Dziecko z pewnością nie zrozumiało, co jego ojciec chciał powiedzieć. Bardzo dobrze… Hunter uśmiechał się od ucha do ucha i łapał za swoje stópki.
Tom żałował teraz, że nie siedział z Billem, kiedy jego bliźniaki były w tym wieku, co jego synek. Przynajmniej miałby jakieś doświadczenie i znał trochę „teorię” wychowania dzidziusia.
Jego pierwszy pomysł pozbycia się balastu był dość prosty: chciał zatrudnić opiekunkę. Tę ideę szybko odrzucił po jakże szczegółowym wykładzie, który zafundowała mu jego matka.
Drugi pomysł: oddać dziecko swojej rodzicielce. Na pewno byłaby zadowolona, gdyż miałaby dla kogo gotować przez cały dzień. Chodziłaby z nim na spacerki do parku i z wielką chęcią zmieniała pieluszki. To mogło być wręcz doskonałe wyjście, lecz zawsze musi istnieć jakieś „ale”. Przypomniały mu się młodsze lata, kiedy to Simone w niego i w Billa pakowała mnóstwo jedzenia. Przecież takie malutkie dziecko nie będzie mogło się oprzeć przepysznym, domowym obiadkom, które zafundowałaby mu jego matka, jednak nie byłoby to zbyt dobre dla zdrowia malca. Natychmiast zapomniał o swoim „doskonałym” pomyśle.
Trzeci pomysł: wynająć Billa. Jego braciszek bardzo lubił dzieci, zwłaszcza wtedy, gdy płakały. Wtedy mógł popisać się swoją „męskością”, opanowaniem i cierpliwością.
– Problem z głowy. Ty masz łeb, Kaulitz – pochwalił sam siebie. Trzeba przyznać, że skromny to on nie był… – Tatuś przyjdzie za godzinkę, będzie z wujkiem Billem. Poczekasz. – Chciał już wyjść z pokoju małego, ale gdy przekraczał próg sypialni chłopca, Hunter zaczął głośno płakać. Tom zacisnął zęby i podszedł do łóżeczka. Ku jego zdziwieniu maluch – jakby automatycznie – przestał wydawać z siebie piski. – Jesteś chamski, wiesz?
Chłopiec tylko uśmiechnął się i wyciągnął rączki do góry.
– Nie wezmę cię ze sobą. Zapomnij – oznajmił blondyn i udał obrażonego. Ta cała sytuacja jeszcze bardziej rozbawiła malucha. – Dobra. Wygrałeś.

– Przejdziemy się przez park, dobra? – Popatrzył na malucha, potrząsnął nim delikatnie, po czym włożył go do niebieskiego wózeczka. Blondyn wziął głęboki wdech i położył obok Huntera co najmniej siedem kolorowych pluszaków. Po dość długich przygotowaniach obydwaj w końcu opuścili dom.
Pogoda była wprost doskonała na spacer z dzieckiem. Nie było za gorąca ani za zimno, a na dodatek wiał delikatny wiatr. W parku było wiele osób z wózkami. Starszy Kaulitz był strasznie zawstydzony całą tą sytuacją. Dlaczego? Ponieważ te osoby były przeciwnej płci niż on. Dookoła widział tylko plotkujące matki, które siedziały na czerwonych ławkach obok piaskownicy i co kilka minut spoglądały na swoje pociechy. Te wszystkie wiaderka, łopatki i foremki przerażały go. Sama wizja tego, że będzie musiał siedzieć z Hunterem pośród tych wszystkich kur domowych przyprawiała go o gęsią skórkę. Postanowił usiąść na jednej z ławek i przyglądał się otoczeniu. Spojrzał na swojego synka.
– Ty jeszcze nie możesz się tutaj bawić – oznajmił. – Przydałaby ci się matka. Sam nie dam rady. – Złapał się za głowę i zamknął oczy. Miał świadomość, że jeżeli Bill się nie zgodzi, to będzie zmuszony do zakończenia swojego nocnego życia i ustatkowania się. A to nie było w jego stylu.
Od samego początku miał wątpliwości co do tego związku. W przeciwieństwie do Lilly. Ona czuła się jak w niebie. Prawie codziennie chodziła na zakupy, udzielała wielu wywiadów, a fanki Toma mogły jej tylko pozazdrościć. Jaka kobieta nie chciałaby żyć prawie jak królowa?
Po narodzinach Huntera zaczął się prawdziwy horror. Lilly wypominała mu każde spóźnienie, przekleństwo… Po prostu chciała go zmienić w idealnego ojca. Dlaczego zażądał rozwodu? To trochę śmieszna sprawa…

Był wieczór. Czyste niebo, delikatny, ciepły wiatr. Typowa letnia pogoda.
Młoda kobieta siedziała na werandzie luksusowego domu. Piła zieloną herbatę, a co jakiś czas spoglądała w górę, na gwiazdy.
– Wreszcie zasnął. – Obok niej usiadł Tom, jeden z najbardziej pożądanych ludzi w Niemczech, objął ją ramieniem i również spojrzał w niebo.
– Cieszę się, że zacząłeś się nim zajmować. – Pogłaskała go po policzku, a on uśmiechnął się blado. – Coś nie tak? – zapytała. – Nie jestem przyzwyczajony do spędzania wieczoru w domu… – przyznał się.
– Nie przesadzaj. Wiedziałam, że wkopanie cię w taką robotę… – nie dokończyła.
– Powtórz to – oznajmił i skrzywił się lekko. – Wkopałaś mnie?! – krzyknął najgłośniej, jak mógł.

Trzeba przyznać, że to dość dziwny powód, ale to w końcu Tom był wielkim kobieciarzem. Gdyby nie Lilly, najbliższy miesiąc spędziłby na imprezach i co rano wychodził z innego łóżka hotelowego.
Nagle zobaczył małą dziewczynkę odzianą w śliczną żółtą sukieneczkę i biegnącą w stronę piaskownicy. Uśmiechnął się pod nosem i wzrokiem podążył za nią. O dziwo, dziewczynka nie biegła w kierunku placu zabaw. Mała podeszła do mamy i wręczyła jej niebieskiego kwiatuszka. Tom przeniósł swój wzrok z dziewczynki na jej rodzicielkę. Na widok takiej „mamuśki” niejeden kawaler oszalałby z wrażenia. Długonoga blondynka z anielską twarzą… Blondyn uśmiechnął się cwaniacko. Obiekt jego aktualnych westchnień zauważył to i, o dziwo, odwdzięczył się dokładnie tym samym.
– Hunter, chyba będziesz miał nową mamusię…

Mod-Negai · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 14:13 Temat postu:

Dziękuję Ci kochanie za dedykację

Dobrze widzieć po raz pierwszy mój nowy nick tam u góry

Cóż mogę powiedzieć...
Przede wszystkim opowiadanie jest... urocze.
Czytając to sceny, gdzie Tom rozmyślał i zajmował się dzieckiem, czułam to przyjemne ciepełko, na którego brak najczęściej narzekam w komentarzach. U Ciebie jest dużo, dużo ciepełka. Kocham to po prostu.
Jestem ciekawa, jak Ty to sobie zaplanowałaś. Bo szczerze, w tej chwili nie przychodzi mi do głowy nic.
Ale to dobrze, będę czytać z większym zapałem, o ile istnieje jeszcze większy zapał, niż ten mój, na widok nowej części.
Życzę weny i dużo, dużo czasu na pisanie.
Negai

Kazia · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 14:25 Temat postu:

Ah. Weszłam i nie żałuję. Cóż. Błędów nie ma co wytykać, bo takowych nie widziałam. A fabuła? Cudo. Wszystko co potrzebne zajduję się w tej części. Tomasz tatą? Nie bardzo sobie mogę to wyobraźić Razz

. Ale postaram się Razz

. Cóż mi pozostaje powiedzieć. Chyba tylko tyle, iż ze zniecierpliwieniem oczekuję kolejnej - tak wspaniałej jak ta - części.
Pozdrawiam,
Kat

Zulla · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 14:35 Temat postu:

o jejku!
nie wiem jak tutaj trafiłam, ale trafiłam i jestem mile zaskoczona
bardzo mi się podoba wszystko co jest zawarte w tym opowiadaniu,
fabuła jest świetna!

w pewnym momencie preszkodziło mi powtórzenie "maluch"
takia mała uwaga,
poza tym rewelacja!

czekam na więcej
pozdrawiam
Zulla

Mod-Shady Lane · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 14:42 Temat postu:

No, nareszcie.
Styl był zdecydowanie lepszy niż poprzedniej cześci. Dużo mniej błedów.
Fabuła jest świetna. Niesamowicie podoba mi się pomysł umieszczenia Toma w roli samotnego ojca.
Najbardziej podobał mi się ostatni fragmen, i to zdanie : "– Hunter, chyba będziesz miał nową mamusię…" Smile

To było po prostu fenomenalne.
Mam nadzieję, że na następną część nie przyjdzie mi czekać tak długo.
Weny życzę, i żeby Ci pomysłów nie zabrakło, bo zapowiada się swietnie.
Pozdrawiam

Przywrócony_id:(3971) · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 14:47 Temat postu:

No, no, jestem pod wrażeniem. Kolejna, cudna część. Błąd zauważyłam tylko jeden, a mianowicie:

Lov. · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 15:48 Temat postu:

Doczekałam sie !!!! juppi !!!

Wreszcie !!! Grey_Light_Colorz_PDT_02

Jest super!!
Jaki ten Tomasz pewny siebie Very Happy

"Hunter, chyba będziesz miał nową mamusię…" - jak to czytałam to się śmiałam Very Happy

Ogłonie błędów nie widziałam.
\\
Pozdrawiam

Fistashek · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 16:03 Temat postu:

8? Ech, lecę do czytania.

Noire · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 16:27 Temat postu:

świetnie!
bardzo mi sie podobało..
długośc w sam raz..
noo.narazie jest ok!
czekam na next Smile

Pozdrtawiam,
~Rok$@n@

Mod-Falka · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 16:34 Temat postu:

Hunter... Matko, ładne imie wymyśliłaś. Drapieżne... Smile

Błędów nie widać, Reena zna się na rzeczy Smile

Całkiem nieźle się to rokręca, tylko ten Tom mógłby być milszy dla dziecka. Ja wiem, że rola tego wymaga, ale nie znoszę takich rodziców.

Bardzo ładna część. Całe opowiadanie zapowiada sie nieźle.

Pozdrawiam i czekam na next

Dżampara · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 18:15 Temat postu:

Zajmuję xDD

EDIT:
Nie no notka bardzo bardzo fajna Smile

TYlko coś mi tu nie pasuje ...hmmm....czy tom chce się na nowo ożenić

Ale dobra kijek z tym

Ale najbardziej rośmieszyło mnie imię HUNTER mwhahahahaha

Czekam na następną notencję Buziaczki

Reena · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 18:15 Temat postu:

Przywrócony_id:(3971) · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 18:26 Temat postu:

A, nic nie szkodzi Smile

. I tak bardzo ładnie dzięki Tobie wyszło, bo oprócz tego, nie było żadnych błędów.
Gratuluję i pozdrawiam

Nicole_Tom · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 18:30 Temat postu:

Hmm... bardzo ładnie;) Oj czekałam troszku na ta częśc, ale doczekałam sie i jestem mile zaskoczona;) Hmmn nową mamuśke... Ale tomi będzie wtedy miał "nowego bachora" Very Happy

Hehe... Czekam na kolejnego parta;) PAPAPA:*

xD

BlackAngel · Wysłany: Sobota 09-09-2006, 18:36 Temat postu:

Ayane...
Brak mi słów. Naprawdę.
Urocze, ciepłe, uczuciowe.
Czytałam z uśmiechem, nawet zrobiło mi się ciepło Wink

.
Ah, oby tak dalej.
Nowa mamusia?
Heh, nie mam nic przeciwko.
Tylko rozegraj to dobrze...
Proszę?

~Blaaaaack.