Tokio Hotel

elvis · Wysłany: Sobota 23-12-2006, 16:26 Temat postu:

Mozecie mnie mieć za wariatkę . W porządku , zrozumiem Little thongue man

Od 9 roku zycia (z przerwami) chodze do psychologów/psychiatrów . W sumie było ich 3 .
Lecze sie na nerwicę natrectw i róożne rozległe fobie.
Powiem ,ze to pomaga. Kiedyś bałam sie dotkną klamki w szkole, wypić ze szklanki w restauracji. A teraz to znikło . Wiadomo - fobia i nerwica bedzie mi towarzyszyć jeszcze długo ,a moze nawet do usranej śmierci, ale nauczyli mnie z tym żyć.

emeua · Wysłany: Sobota 23-12-2006, 16:36 Temat postu:

Ja chodzę... nie z własnej woli (że się tak wyrazę), tylko po prostu mama mnie zapisała z powodu mojej depresyjności i ... i czego jeszcze to nie wiem, ale powiem, że mi to pomaga. Nie chodzi wcale o to, że mam jakieś wielkie problemy. Po prostu. To w jakiś sposób mnie uporządkowywuje, na czesc rzeczy patrzę inaczej... W mniej zdołwanych barwach...

Emeua z Verzweifeltu

Pokój116 · Wysłany: Czwartek 04-01-2007, 15:00 Temat postu:

Staly kontakt z psycholog utrzymuje od grudnia'06 spoytkam sie z nia raz w tygodniu.Chodzę tam z powodu depresji lękowej..Byłam nawet z tego powodu 3tyg. w szpitalu.Nie bede ukrywac ze to mi nic nie daje.Babka jest spoko, ale nie dokonca mnie rozumie..niestety..a co do pedagoga w szkole to juz wiecej nie pojde do niego..mam zle uprzedzenia/

Darkness · Wysłany: Poniedziałek 08-01-2007, 22:19 Temat postu:

Ja nie byłam, ale znam taką panią co jest psychologiem. Jest młoda i nie myślcie sobie, że od razu mnie jakoś leczy Very Happy

Poznaliśmy się nad morzem. Moi rodzice. Świetnie się z nią rozmwia.
Miałam troche problem z napisanie jednoczęściówki "u psychologa", bo nie wiedziałam jak tam właściwie jest. Powiedziała mi tylko troche pani Iwona. Chciałabym kiedyś psycholoszką zostać Very Happy

goo-gu · Wysłany: Wtorek 09-01-2007, 0:11 Temat postu:

Ja byłam kiedy u szkolnego, bo nie chciałam iść na lekcje.
No i z takiego niewinnego spotkania wyszło wiele spraw o których nie chciałam mówić, a powiedziałam. No i miałam z tego same problemy Laughing

Fajnie, nie?

Opowiedziałam jej, o problemach w klasie. Wszytsko miało zostać MIĘDZY NAMI.
Jak się okazało wzywała wszytskie przezemnie wymienione osoby prawiła im wykłady, mówiła od kogo wie i odsyłała ludzi spowrotem.

Nikt nie miał do mnie pretensji, jednak kiedy poszłam do babska następny raz zaczełam się z Nią kłucić, a może nie tyle kłócić, a wytykać jej błędy zawodowe... nie miała argumentów i poszła do wychowawczyni. Tak się to skończyło.
To było jeszcze w gimnazjum. Nienawidze psychologów... Confused

Feel · Wysłany: Wtorek 09-01-2007, 17:13 Temat postu:

Szczerze, to nie byłam jeszcze nigdy u psychologa.
Czasem myśle,że chciałabym tam pójść, ale z drugiej strony się boje. Wiem że nie byłabym wstanie opowiadać jakiejś dorosłej kobiecie lub obcemu mężczyźnie,o tym co mnie męczy i o tym z czym mam problemy.
Zdecydowanie wole porozmawiać z jakąś rówieśniczką,rówieśnikiem.
Chociaż wiem, że taka rozmowa z kimś doświadczonym przez życie i z kimś, kto wie jak pomóc, napewno by mi się przydała.
Ale poprostu boje się konfrontacji.
Boje się, że ktoś mógłby mnie tam prześwietlić na wylot...

iLoNa · Wysłany: Wtorek 09-01-2007, 18:19 Temat postu:

A ja odwiedzilam psychologa.. kilka razy Smile

Kiedy bylam strasznie zalamana, jakos tak w podstawowce..4 klasa bodajże. Ehh az glupio sie przyznac, co bylo tego powodem... Dostalam pierwszy raz w życiu 3 ze spr z przyrody Neutral

Miałam świadomość, że moja mama nie będzie tym zachwycona, bo uczy przyrody... Załamałam sie, nie chcialam chodzic do szkoly, nie moglam jest, plakalam po kątach, symulowałam choroby.. Później jeszcze dobila mnie choroba i śmierć mojego ukochanego kota...
I wtedy, widząc moje zachowanie, wyslali mnie do psychologa. Chyba pomógł, bo tu jestem.. Wink

U psychologa bylam jeszcze, kiedy robili mi testy na dysortografie.

BabySitter · Wysłany: Środa 10-01-2007, 14:02 Temat postu:

Ja jeszcze nigdy nie byłam u psychologa... Ale uważam, że to mogłoby być ciekawe doświadczenie ^ ^
Moja mama powiedziała, że wkrótce odwiedzę psychologa, bo coś jest ze mną nie tak Cool

Chyba nawet mnie zapisała. You, śmiesznie Twisted Evil

Pyskata · Wysłany: Środa 10-01-2007, 15:33 Temat postu:

Chyba potrzebuję nieraz psychologa.
Poszłabym, chętnie.
Ale boję się powiedzieć o tym mamie.
Boję się jej reakcji itd.
Poza tym w moim mieście chyba nie ma żadnego dobrego...

I_am_not_Angel · Wysłany: Piątek 19-01-2007, 22:27 Temat postu:

Ja nie byłam, ale moja przyjaciólka była.Nadal ma depresje, tnie się.Nie potrafi poradzić sobie z problemami w domu.Ja i reszta jej przyjaciółek próbowałyśmy jej pomóc, ale nie potrafilysmy.Poszłysmy do psychologa szkolnego.Bardzo fajna babka, naprawde.Chciałysmy ja zapytać jak możemy pomóc Asi(tak ma naimie ta dziewczyna) nie wymieniajac nazwiska.Okazało sie,że ona już wszystko wie.Nie mamy pojęcia skąd.Nawet nasz wychowawca już miał ją obserwować.Wypytała nas dokładnie co wiemy i co nam Asia mówiła.Puźniej poszłysmy na klasówke, a już po klasówce, na wf pani psycholog zaprosiła Asię na rozmowe.Nic nie pomogła, bo Asia nie chciala z nią rozmawiać.Poprostu ją olewała i na pytanie na karteczce "W moim domu ..." odpisywała "są kolorowe ściany".Wiem to od samej Asi.

Kafcia · Wysłany: Piątek 19-01-2007, 22:50 Temat postu:

Tak naprawdę to bardzo trudna decyzja - samo to czy wybrać się do psychologa czy nie. Psycholog to przecież lekarz jak każdy inny i nie jest łatwo trafić na taką osobę, która nam pomoże. Czasem potrzebujemy dobrej rady i zrozumienia a psycholog jedynie na podstawie teorii książkowych wyciąga na nasz temat wnioski i ocenia i wydaje wyroki na temat naszego stanu. To raczej nie jest lekarz którego chciałoby się często zmieniać, więc raczej każdy liczy na to, że pierwszy psycholog okaże się tym jednym jedynym, który pozna problem i go zrozumie. Niestety, nie zawsze to jest takie bajecznie proste. Sama potrzebuje rozmowy z taką osobą, ale boję się. Boję się, że psycholog może mnie jeszcze bardziej pogrążyć w moich problemach uświadamiając mi ich wielkość. To chyba naturalny strach.

Kate :) · Wysłany: Sobota 20-01-2007, 10:32 Temat postu:

Nie byłam, ale przydałoby mi się.
Czasami chcę pogadać z kimś o moich problemach i wszystko powiedzieć, co mi leży na duszy...
Ech.