Tokio Hotel

alexa^^ · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:08 Temat postu: Niepełnosprawni...

Co myślicie o tych ludziach ?? NIektórzy wogóle ich nie szanują, wyzywaja, kopią, plują ja osobiście nie znam takich osób chociaż... Rolling Eyes

Co myślicie o tych ludziach i o tych co są dla nich źli ??

Jeśli temat się nie spodoba lub taki jest to usuncie Wink

Mod-Grecia · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:13 Temat postu:

Myślę, że jak ktoś jest niepełnosprawny to nie można go od tak odrazu skreślić. Przecież to też ludzie! I nie rozumiem jak ktoś się z takich osób wyśmiewa etc.
To samo tyczy się bezdomnych, albo ludzi, którzy nie mają za co żyć.

Ostatnio takich dwóch dresów (w tym tak jakby kumpel mojej koleżanki z klasy) szli po mieście. Napotkali na człowieka, który zbierał puszki. Z braku zajęcia i rozrywki skopali go i nieźle pobili, a potem do szpitala. Jak to usłyszałam, to myślałam, że mnie szlag trafi! A potem się rozpłakałam Sad

Jak tak można...?

*AnIoŁeK* · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:14 Temat postu:

Czy osoba niesłyszaca to tez osoba niepelnosprawna ???Bo ja nie wstydze sie tego ze jestem osoba nieslyszaca i wiele osob jest pelna podziwu ora wiele osob szydzi z tego ze mowie dialektem takim obcym jakbym byla urodzona zagranica...szczerze ja dawo sie z tym pogodzilam ze jestem "inna" . osoby niepelnosprawne sa bardziej wrazliwe i chetni do pomocy niz osoby zdrowe ( nie mowie ze ze wy nie jestescie)
Kiedys mialam pretensje , sprawialo mi to przykrosc , ale teraz kij z tymi ludzmi ktorzy nie rozumieja ze mam takie samo prawo zyc jak kazdy normalany temat...

Free · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:16 Temat postu:

wlasnie... ja kiedys sie pytam mojej kolezanki "ty widzisz tego na wozku" a taka baba (nauczycielka tego chlopaka) mowi do mnie
- on ma wade... ble..ble...ble.. no i sie zawstydzilam .
teraz juz traktuje niepelnosprawnyh tak jak kazdego. w koncu- kazdy moze tak nagle stac sie niepelnosprawnym, prawda? tata mojej kolezanki np. nieawno byl zdrowy, silny... teraz jezdzi na wozku i ma paraliz nog... straszne, ale prawdziwe. niestety...

dalia · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:21 Temat postu:

Ja nie znam takiej osoby... ktora by byla niepelnosprawna.
Ale jak jestem gdzies z mama i widzimy kogos niepelnosprawnego to moja mama mowi zebym sie cieszyla z tego ze jestem zdrowa...
Nie zeby obrazala chorych ale musimy sie cieszyc z tego co mamy.

Ja wspolczuje takim osobom, niestety u nas na osiedlu rowniez sa ludzie ktorzy dla ,,rozrywki'' i szpanu kopia biednych, lub bezdomnych...

Albo maniurki ktore smieja sie z dziewczyny, o kulach, na wozku lub chorej na cos...

To jest okrutne, przeciez to nie ich wina ze sie tacy urodzili...

Docia · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:22 Temat postu:

Zgadzam sie z Wami, jak można skreślić kogoś tylko dlatego, że miał pecha w życiu i odebrało mu władze w nogach, nie słyszy, czy jest niewidomy! Wielu z niepełnosprawnych ludzi jes bardzo otwartym, serdecznym. Potrafią się cieszyć tym co mają, pomimo tego że życie dało im niezłego kopa.

Madzia :D · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:24 Temat postu:

U mnie w mieście znam jednego niepełnosprawnego chłopaka, Mariusza. Nie chodził do specjalnej szkoły - uczył się w naszej. Były wyznaczane codziennie dwie osoby, które odprowadzały go do domu. Ja gdy z nim wracałam poprostu myślałam że padnę na miejscu - ten chłopak tak cierpi (nie wiem dokładnie na co on jest chory, ale porusza się przy pomocy takiego specjalnego wózka - nie siedzi na nim, lecz się go przytrzymuje), a potrafi czerpać z życia każdą chwilę. Gdy tak wracaliśmy, w pewnym momencie przerwócił mu się ten wózek i podniósł go sam. Nie mogłam na to patrzeć, ale zabronił mi mu pomagać. Powiedział, że on nie chce się czymś wyróżniać od innych tylko dlatego że jest niepełnosprawny. Jest taki sam jak inne osoby w naszej szkole. Po za tym ma śliczny głos. Popłakałam się na próbie do zakończenia roku klas 3 gimnazjum rok temu.
Od roku go nie widziałam - być może gdzieś się wyprowadził.
Ale na zawsze niepełnosprawne osoby nie będa mi się kojarzyły z ludźmi którzy załamują się nad swoim losem i się wstydzą choroby - tylko z Mariuszem.

Tomlovel · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:26 Temat postu:

u mnie w szkole jest taki chłopak co na wózku jeździ i nikt mu nie ubliża... ostatnio nawet mu plecak podawałam jak mu spadł Wink

Aniołek mi sie podoba Twój sposób mówienia

fajnie brzmi. Może kiedyś na żywo pogadamy Smile

Ja podobno troche zaciągam jak mówie (taki region Neutral

). Gdybyś dłużej ze mną wtedy na skype pogadała to byś pewnie zauważyła

Mod-Grecia · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:28 Temat postu:

Wiecie co? Nie mogę chyba takich tematów czytać. Tego jak wy to opisujecie. Przypomina mi się ta sytuacja, jak skopali tego, co zbierał puszki. A jak jeszcze przeczytałam to co Madzia napisała o tym Mariuszu to się normalnie popłakałam.
A tych co nie akceptują niepełnosprawnych to aaa! Powybijałabym!

Tala_ · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:29 Temat postu:

Racja. Przecież w każdym momencie sami możemy stać się niepełnosprawni, wystarczy tylko chwila nieuwagi.
A żadnego niepełnosprawnego nie znam, ale czasem ja widzę jakąś starszą panią o kulach czy na wózku (wbrew pozorom u nas w Olkuszu jest dużo takich odób) to staram sie pomóc.

> Fallen, serio? O__o Ja bym nie powiedziała. Wogóle nawet nie zauważyłam na zlocie i pewnie dale żyłabym w nieświadomości.

Kiane · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:42 Temat postu:

A ja chodzę do gimazjum integracyjnego...
I są tam różne osoby
Od tych jeżdżących na wózkach do tych z wadą wymowy.
I z doświadczenie wiem, że przy niektórych osobach należy uważać na słowa, bo bardzo łatwo je zranić.

Mam w klasie niepełnosprawnego chłopaka, króty ma częściowy paraliż twarzy i niewyraźnie mówi.
Wiecie za co go podziwiam...???
Nie stara się w jakiś sposób wykorzystać swojej choroby.
Na polskim recytuje wiersze, na innych przedmiotach normalnie odpowiada, na muzyce śpiewa.

ps. Fallen Angel ty jesteś niesłysząca??? Podziwiam Cię mimo że wcale nie znam. Jeździsz min. na zloty i otwarcie mówisz o swojej "inności" (nie ubliżając Wink

)
Podziwiam...szacunek.

avi · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:54 Temat postu:

niepelnosprawni to tez niesamowity klopot.. wiem to, bo mam takowa siostre, ktora nie dosc ze nie chodzi, nie mowi, ledwo slyszy i nie wiadomo co jest z jej wzrokiem. ma porazenie mozgowe i jest tzw 'roslinka'. od urodzenia. po prostu jej blizniaczka "zabrala" jej za duzo tlenu i ona teraz jest pelnosprawna. ofc nie mozna jej za to winic.
wracajac do problemu, w zeszlym roku, jak moj dziadek byl chory i lezal w szpitalu, to calymi popoludniami nie moglam nigdzie wychodzic, zeby zajmowac sie moja sis, zeby moja mami mogla sie zajac dziadkiem. poza tym sa ogromne problemy z wyjazdami i w ogole, czasem doprowadza mnie ona do szalu, bo wiele rzeczy nie moge przez nia robic.. przez jej chorobe ja tez czasem musze cierpiec..
jednak stram sie jakos to przetrzymywac i nie marudzic Wink

sa tez plusy oczywiscie. jest duzo ulg dla osob niepelnosprawanych od miejsc parkingowych po jakies znizki w zusach i takie tam, nie wiem dokladnie, ale cos w tym stylu.
bylam tez kilka razy na takich wyjazdach wakacyjnych do osrodka dla osob niepelnosprawnych i musze przyznac ze poznalam mnostwo wspanialych osob..
czasem te 'inne' osoby sa zdecydowanie madrzejsze i inteligentniejsze niz my *

*

shprot_ka · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:58 Temat postu:

Chodziłam do integracyjnej podstawówki, a teraz do gimnazjum ..... dziewiec lat w klasi ez posobami nepełnosprawnymi i to chyba cłakowici eopbrazuje mój stosunek do tego tematu...

Mod-channel · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 20:58 Temat postu:

Niepełnosprawni owszem sprawiaja kłopot - trzeba się nimi zajmować, bo nie są w stanie nic zrobić samemu Sad

Strasznie żal mi takich ludzi.
Jak widzę kogoś takiego na mieście chociażby to nigdy nie patrzę nachalnie czy coś.
A wyzywanie niepełnosprawnych świadczy o własnej głupocie Wink

i niepełnosprawności umysłowej, że tak się wyrażę Very Happy

Olciaaa · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 21:10 Temat postu:

Do tego co avi napisała. Ja nie wiem jakbym zniosła taka sytuacje, że moja siostra bliźniaczka lezy jak roślina, a ja jestem sprawna, bo zabrałam jej telen. Straszne

Tak osoby niepełnosprawne są często mądrzejsze, cieplejsze, serdeczniejsze niż osoby normlane. Ile się słyszało o tym że kilka chłopaków w wieku 14-17 lat skopali na smierć jakiegos bezdomnego na ławce.

U mnie koło bloku taki mieszkał facet. nazywał się Heniek. Taki pijaczyna. Miał pieska Sonie. Strasznie wiernia. Urodziła mu szczeniaki, wtedy ja i kol mu pomagałyśmy, nosiłyśmy jedzienie dla piesków, mleko itp. Mieszkał także drugi Krzysiek i zawsze moja mama odlewała trochę zupy czy gotowała specjlanie więcej. Kiedyś on trafił do więzienia dlatego że kradł klamki aby móc żyć. Teraz nie wiem co się z nimi dzieje. Zburzyli ich pakamery.

Karek · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 21:13 Temat postu:

Koło mnie jest takie gimnazjum z 'oddziałami integracyjnymi'. W tych klasach połowa uczniów jest niepełnosprawnych, tak z założenia. Szkoła jest parterowa, wszędzie udogodnienia dla wózków. Szkoda, że tylko tam... Bardzo chciałam do tej szkoły chodzić, choiaż muszę się przyznać, trochę się bałam, ale w końcu zdecydowałam się na gim językowe Wink

aluha · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 21:17 Temat postu:

A ja uwazam,że Ci ludzie widzą więcej, czuja jak inni.
Jak mozna dyskryminowac takich ludzi?
My w koncu tez mozemy się nimi kiedys stac.

Mod-Lolly · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 21:25 Temat postu:

sa to sa .
nie ma to nie ma .
jakos nie przywiazuje do tego wiekszej uwagi , bo kazdy jest czlowiekiem i nalezy kazdego tak samo traktowac , jaki by nie byl . . .

Nomed · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 21:30 Temat postu:

Według mnie ludzie niepełnosprawni są w pewnym sensie lepsi od nas. Tacy jakby artyści - potrafią dostrzec, usłyszeć i poczuć, to czego my nie. Są o wiele wrażliwsi. Potrafią cieszyć się tym, co mają, bo na własnej skórze przekonali się jak taka najnormalniejsza rzecz może w ciągu sekundy zniknąć.

Mieszkam w niewielkiej miejscowości i nie miałam nigdy blisakich kontaktów osobami niepełnosprawnymi. W ostatni czwartek byłam na Olimpiadzie Niepełnosprawnych. I wtedy dopiero, widząc tych ludzi pokonujących swoje własne słabości i granice, biegnących wolniej niż ja chodzę, ale nie poddających się zrozumiałam jak dużo posiadam. Naprawdę poruszyło mną to, co miałam okazję tam zobaczyć. Myślę, że bardzo dobrym pomysłem są szkoły z klasami zintegrowanymi.

A co myślę o ludziach, którzy szydzą z niepełnosprawnych? Życzę im, żeby sami kiedyś znaleźli się w takiej sytuacji. Są zwykłymi głupcami, a ich zachowanie jest godne pożałowania.

Ikuś :* · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 22:30 Temat postu:

Moi rodzice mają takich znajomych...
nie Ich wina(chociaż czasami), ale też ludzie!
Denerwuje mnie gdy ide z kims i widzimy takiego niepelnosprawnego,
a ta osoba sie na tamta tak perfidnie patrzy.
Co takiego nadzwyczajnego w nim?!
jest to tez czlowiek...
co do bezdomnych, zal mi Ich i tyle..
w ogole mam tak glupio, iz jak widze starsza osobe biedniejsza
to chce mi sie beczec Sad

THusia · Wysłany: Sobota 27-05-2006, 23:09 Temat postu:

Moja siostra jest niepelnosprawna...myslę ze nie zmienicie zdania o mnie przez to. Sama jestem wolontariuszką w stowarzyszeniu osób niepełnosprawnych. To są wspaniali ludzie. Uwielbiam ich...są tacy szczerzy i ufni. Wiem ze jeżeli nie wypalą u mnie te studia o których marzę to pójdę na pedagogike specjalną i będe zajmowac się niepełnosprawnymi. W tamtym roku byłam na wakacjach nad morzem z grupą niepełnosprawnych i wszyscy ludzie na plaży się na nas gapili jak idioci. Ale już się tym nie przejmuje bo wiem ze ludzie nie w pełni sprawni sa wspanialsi od nas w pełni obdarzonych natura ludzi.

Azisha · Wysłany: Niedziela 28-05-2006, 8:35 Temat postu:

Ja mam w klasie kolegę który ma niedowład nóg. Jest od nas wszystkich(w klasie) starszy o rok. Przez niego możemy uczyć się jak pomagać takim ludziom. Jednak chcę tu wyrazić pewne zdanie.
Owszem on jest chory, ale tylko na nogi. Mózg ma całkiem zdrowy. Wszyscy mówią: pomagajcie mu. No to pomagamy a on sobie z tego nic nie robi tylko jeszcze nam dokucza, czasem sie zdarzy że wyzywa. No to ekhmm...
Drugą sprawą jest jeszcze taka rzecz. Idzie innym tokiem nauczania, no ale bez przesady! Naczyciele wmawiają nam żebyśmy go traktowali jak na równi a sami traktują go inaczej. To nic że sobie prześpi całą lekcje, to nic że przyjdzie 10 min przed dzwonkiem na przerwę, to nic że nie odrabia prac domowy. Nam się obrywa za każdym razem! A jemu wszystko uchodzi na sucho. Ja poprostu tego nie rozumiem. On ma całkiem sprawną głowę i w rękach jest bardzo silny... No to Grey_Light_Colorz_PDT_46

A do niepełnosprawnych nie mam zastrzeżeń. To też ludzie którzy zasługują na życie na świecie. CZasem mogą być to tak wspaniali ludzie od wewnątrz że zamieniłabym co niektórych zdrowych na takiego...

Jolie · Wysłany: Niedziela 28-05-2006, 8:39 Temat postu:

Thusia już Cię lubię Smile

jesteś pierwszą osobą która ma to samo "zaintersowanie co ja" od7 lat jeżdżę (raczej jeździłam) na turnusy z osobami upośledzonymi intelektualnie od 7 lat jestem wolonatriuszką w Warsztacie Terpii Zajęciowej a nawet dwóch i mogę śmiało powiedzieć że ludzie chorzy są wspaniali oni potrafią się cieszyć każdym szczegółem teraz jak wchodzę do warsztatu a robię to o wiele rzadziej i widzę te uśmiechnięte na mój widok buzie i jak biegną do mnie i przytualają to robi mi się ciepło w serduszku. A jak idę z nimi na spacer to hmm ludzie patrzą się i to jest przykre ale nie tyle co dla nich bo oni są przezwyczajeni co dla mnie.Boli mie sposób w jaki inni traktóją ludzi chorych bo co bo inaczej wyglądają ? bo są niedorozwinięci umysłowo? czasem właśnie Ci nie dorozwinięci umysłowo potrafią więcej. Ślicznie malują pięknie grają ... Jeśli w moim ronie znajomych ktoś wyśmieje ... ma ode mnei w morde:) w przyszłości chciałąbym zająć się pracą z osobami niepełnosprawnymi Smile

*:M!s!a:* · Wysłany: Niedziela 28-05-2006, 9:43 Temat postu:

Moja koleżanka jest niepełnosprawna, tzn. chodzi, ale bardzo ciężko jej to idzie, ma zniekształcone ciało, przeszła już kilkanaście ciężkich operacji. A mnie zawsze zachwycała w niej ta pogoda ducha, zawsze uśmiechnięta, rozgadana, wesoła. Coś pięknego. Jak widzę te różowe lasencje z równoległej klasy załamujące się, że skończył im się różowy błyszczyk to mnie szlag trafia. Bo wtedy można dostrzec jak wielką wagę przywiązujemy do rzeczy drobnych, nic nie znaczących. Bo to zdrowie jest najważniejsze. I dziękuję naturze za to, że je mam.

U pobliżu mojego miesjca zamieszkania nie znajduje się żadna szkoła integracyjna, żałuję. Bardzo chciałabym do takiej uczęszczać. Dla mnie osoba niepełnosprawna jest taka sama jak inni. I nie cierpię takiego gapienia się jak koło 'kogoś takiego' przechodzę. Bo wszyscy moi znajomi to taki szpak. To mnie denerwuje, a co dopiero 'tą' osobę!

Azisha · Wysłany: Niedziela 28-05-2006, 9:54 Temat postu:

Chciałabym aby kiedyś ci którzy narzekają na byle co, zamienili się miejscami choćby na jeden dzień z takim niepełnosprawnym. Wtedy by zobaczyli co to znaczy prawdziwe nieszczęście...