Tokio Hotel

Opal

Na samym wstępie chciałam powiedzieć, ze fabuła może wydać się oklepana, gdyż postanowiłam pisać od nowa opowiadanie, które zaczęłam w lutym. Później będzie ciekawiej, obiecuję.
Hm... mam nadzieję, że chociaż trochę się spodoba.

~Prolog~

Dziewczyna szła z podniesioną głową. Pierwszy raz od tak dawna czuła się szczęśliwa. Jej nastrój chyba udzielał się wszystkiemu. Począwszy od przechodniów, aż po zachmurzone, nocne niebo, które nagle ukazało swą odświętną szatę i odkryło miliony gwiazd. Co było powodem jej radości? Dla innych może byłoby to nic, najprawdopodobniej by tego nie zauważyli. Ona nie należała do innych. Potrafiła dostrzegać niemalże każdy szczegół swojego życia. Najczęściej było ono jak wyboista ścieżka, pełna ostrych kamieni raniących stopy temu, kto po niej przeszedł. Tylko niekiedy miała okazję odpocząć na prostym kawałku, z złocistym piaskiem. Może stwierdzenie, że kto inny nie zauważył by w tym czegoś nadzwyczajnego było błędne. Lepiej byłoby powiedzieć, że on by z tego powodu rozpaczał. Bo kto ucieszyłby się z podjętej za jej plecami decyzji o nagłym wyjeździe? Za granicę, na dwa miesiące... W obcym domu, z obcymi ludźmi... Z nieprzyjemną niewiedzą, czy zostanie się zaakceptowanym? No właśnie... raczej nikogo.
Ale dla niej to była swoista ucieczka. Ucieczka od codziennych awantur rodziców, od siostry, która codziennie doprowadzała Camille do płaczu i od szkoły, w której to niby była lubiana, ale straciła prawdziwych przyjaciół.
Rodzice? Byli ze sobą chyba tylko ze względu na nią i siostrę.
Siostra? Camille byłą egoistyczną świnią to prawda, ale jej siostra, mimo że była młodsza, biła ją w tym o głowę. Nie dość tego, zawsze przekonywała rodziców o winie starszej Trailive. Przykre, ale prawdziwe.
Szkoła? Każdego dnia wytykała sobie, jaki to wielki błąd popełniła wybierając właśnie tą. Początkowo było idealnie, a przynajmniej wystarczająco dla niej, jednak później wszystko się zepsuło i czuła się jak ptak w złotej klatce - nie mogła zrezygnować, natomiast musiała tam uczęszczać każdego z pięciu dni tygodnia.
Chwyciła za chłodną klamkę i weszła do domu. Biegnąc po schodach ściągała kurtkę i buty. Naładowana tak wielką energią odkryła u siebie nową cechę charakteru, nutkę spontaniczności. Głośno włączyła radosną melodię na wieży i dając krótkiego buziaka kawałkowi śliskiego papieru wiszącego na popielatej ścianie. Rzuciła walizkę na łóżko i zaczęła przygotowywać wszystkie ubrania.
Jednak już ułamek sekundy później jej dobry humor prysnął jak bańka mydlana. Z mieniącego się barwami okręgu została jedynie mokra plama na spodniach. Kolejne starcie pomiędzy dwójką dorosłych ludzi zachowujących się jak małe dzieci. Słaba matka i ironiczny ojciec. Wymyślają problemy, jakby uzależnili się od kłótni, jakby to było ich nowe hobby... jakby nie wiedzieli jaki ból sobie wzajemnie zadają. Było jej ich szkoda. Tak jak siostry, która ubolewała nad tymi awanturami chyba najbardziej i na siłę próbowała ich pogodzić. Z upartością małej dziewczynki, wierząc, że ona w tym wszystkim coś zdziała.
Camille skończyła rozpoczętą czynność i zasnęła. Uciekając od wszystkich problemów, od stanu małej histerii, na myśl o jutrzejszym wyjeździe.

Bardzo krótko, zdaję sobie sprawę, jednak nie chciałam tego ciągnąć i ciągnąć... następa część będzie dłuższa, obiecuję.

Ayane · Wysłany: Poniedziałek 06-11-2006, 21:08 Temat postu:

No cóż, jest to prolog, więc nie mam narazie wypracowanego zdania.
Mówisz, że wydaje się oklepane - mam cichą nadzieję, że się nie mylisz.
Znalazłam jedną listrówkę, nic więcej.

Pozostaje mi tylko życzyć weny i różnorodnych pomysłów.
;*

Kass · Wysłany: Wtorek 07-11-2006, 1:27 Temat postu:

Mówię Ci, lepiej to było ciągnąć i ciągnąć, niż dawać taki kwit z pralni. Ale cóż, słowo się rzekło.
Co można powiedzieć o tak krótkim fragmencie? Zapowiada historię pisaną poetyckim stylem, trochę niewprawnym, acz urokliwym. Zapowiada fabułę banalną: wyjazd za granicę, problemy rodzinne, dam sobie głowę urwać, że jakiś flirt z pewnym zespołem, którego nazwa na tym forum pojawia się częściej, niż jakiekolwiek inne słowo... Co to nam wszystko daje? Historię taką, jak każda inna, jednak poprawnie napisaną.
Zastanawiam się tylko, czy to wystarczy, żeby zdobyć uznanie czytelników. Ludzie (w tym ja, bo wbrew wszystkiemu człowiekiem jestem) pragną opowieści nowych, świeżych, intrygujących... Będziesz potrafiła im to zapewnić?
Ja wiem, że nie ma co oceniać dnia przed zachodem słońca, ale mam pewne obawy co do tego opowiadania. Oby się one nie potwierdziły.

Pozdrawiam,
Kass

WaRiAtKa · Wysłany: Wtorek 07-11-2006, 13:39 Temat postu:

Twój styl pisania nawet mi się podoba...
Natomiast fabuła- jak sama zaznaczyłaś jest banalna. Już po tak małym fragmecie tekstu, jaki nam tu przedstawiłaś, można potwierdzić te słowa.
Plakat na ścianie to pewnie ktoś z Tokio Hotel, którego oczywiście spotka i już nie wiele jej braknie do wielkiej miłości...
Ach i nie można zapominać jaka to ona nie jest pokrzywdzona przez los, a jednak potrafi się cieszyć... Cudowne, nieprawdaż?

W przypadku takiego pomysłu na opowiadanie nie pozastaje mi nic innego jak życzyc Ci ciekawych pomysłów, aby rozwinąć akcję. Mam nadzięję, że już w następnym odcinku zaskoczysz nas, pozytywnie oczywiście.

Pozdrawiam

wariatka

Pauline... · Wysłany: Sobota 11-11-2006, 22:58 Temat postu:

Oklepane?

Prolog jest całkiem niezły.
Mam nadzieję, że tym 'oklepanym' tylko chcesz nas zmylić.

Czekam.

Fallen Cherry · Wysłany: Niedziela 12-11-2006, 0:12 Temat postu: ...

"...odpocząć na prostym kawałku, z złocistym piaskiem."
Według mnie powinno być: "ze złocistym piaskiem", ale mogę się mylić.
Zauważyłam tylko ten jeden błąd.
Poza tym podoba mi się.

FaNkA MaNsOnA · Wysłany: Niedziela 12-11-2006, 1:49 Temat postu:

Banał.
Nie powaliło mnie.
Nie podobało mi się.
Mam jednak nadzieję, że mnie zaskoczysz.
Pokaż tym opowiadaniem, że nawet z banału może wyjść coś dobrego.
Prosze.
Jeszcze nic nie przekreślam.
Czyli czekam na part 1.
Pozdrawiam.

...FM^^

Mod-Falka · Wysłany: Niedziela 12-11-2006, 7:49 Temat postu:

Na temat fabuły się nie wypowiem, bo sam fakt przeprowadzki nie oznacza jeszcze pospolitości, chociaż ten motyw na forum przewija się już jakiś czas.
Styl masz... nawet dobry, ale niektóre zdania zgrzytają. Zanim dodasz part, przeczytaj go kilka razy, wtedy wyłapiesz na pewno jakieś drobne błędy.
Krótko było. Kass miała rację, to jest taki kwit z pralni...

Czekam na nastepną notkę. Mam nadzieję, że będzie dłuższa.

Pozdrawiam

Allaina · Wysłany: Wtorek 14-11-2006, 16:52 Temat postu:

Ktoś mi, widzę skasował posta?? Sad

No nic.

Fabuła.
Cóż, oryginalnie nie jest, prawda.
Ale możesz to jakoś ładnie rozwinąć i kto wie?? Mr. Green

Zaskoczysz nas czymś, czego jeszcze na tym 4um nie było, a to jest wielki wyczyn, bo jak widzę, jest tu tego tyle, że ciężko wymyślić coś oryginalnego, coś co się spodoba.
To była ocena, w której brałam pod uwagę całe 4um.

Teraz, jeśli chodzi o mnie.
Uwielbiam fabułę typu: wymiana Mr. Green

Może jest ze mną coś nie teges, ale to prawda.
Z niecierpliwością czekam na part one ;].

Całuję, Allaina

Pe.Es. B.I.G. P.L.U.S. za Camillie. Moja przyjaciółka tak się nazywa, a ja ubóstwiam to imię. Jeszcze dodaj imię Jeannine to będzie cudnie heh Very Happy

<żart>