Tokio Hotel

Ayane

To już ostatnie moje opowiadanie. Nie chcę was zanudzać, więc na koniec mojej solowej 'kariery' podaruję wam to kilkuczęściowe opowiadanie, które jest już napisane, więc będzie dokończone Wink

Dedykacja:
Holly Blue
maly_problem
Błędy sprawdziłą osoba ww.
Zapomniałam się! Jeszcze dwie osoby!
Negai
Renna

;*

Wywiad pierwszy.
Luty.
On.

To niemożliwe! Gitarzysta sławnego zespołu, Tokio Hotel, jest w prawdziwym związku, który – według specjalistów – ma przetrwać wieki. Co on myśli na ten temat? Postanowiliśmy pojechać do niego i zadać mu kilka krępujących pytań.

Reporterka: Witaj Tom, jak się czujesz w nowym związku?

Tom Kaulitz: Bardzo dobrze (śmiech).

Reporterka: Możesz nam zdradzić trochę więcej szczegółów?

Tom Kaulitz: Narazie nie mam nic do zdradzenia, nasz związek dopiero się rozpoczyna i dotychczas nie mieliśmy jakiejś kłótni na skalę Drugiej Wojny Światowej.

Reporterka: A jak tam w łóżku?

Tom Kaulitz: Takie pytanie na sam początek?! No dobrze, jest nie źle. Nie mogę się spodziewać, że pokaże mi wszystko w ciągu jednej nocy (uśmiech). Ona jest kobietą uwodzicielską, która z pewnością nie "zaprowadzi mnie do krainy rozkoszy" w tak krótkim czasie.

Reporterka: No tak, na pewno. Powiedz mi, nam co o niej myślisz.

Tom Kaulitz: Ona jest naprawdę wspaniałą osobą; ma cudowny charakter. Nawet nie przeszkadzają mi jej humorki w niektórych momentach.

Reporterka: Jakie humorki?

Tom Kaulitz: Np. Wtedy, gdy ketchup jest za ostry, pada za dużo deszczu, a ja mam czapkę, która nie pasuje do reszty. Szczerze mówiąc uwielbiam to w niej, bo pokazuje mi jaka naprawdę jest, nie udaje szczęśliwej, bo jest ze mną. Uważa mnie za normalnego człowieka, a nie za wielką gwiazdę, choć muszę przyznać, że czasami brakuje mi nocy z rozwrzeszczaną fanką, która próbuje zachowywać się jak gwiazda filmów porno...

Reporterka: Ostrzegam, że może to czytać kilka Twoich byłych dziewczyn.

Tom Kaulitz: Jestem w pełni świadom moich słów (uwodzicielski uśmiech).

Reporterka: Przejdźmy do następnych pytań. Co macie ze sobą wspólnego?

Tom Kaulitz: To dobre pytanie. Tak właściwie nic, poza graniem na gitarze. Przepraszam! Jest jeszcze jedna rzecz, która nas łączy. Obydwoje lubimy blondynów, tzn. ja blondynki.

Reporterka: To stosunkowo niedużo, czy nie martwisz się tym, że w przyszłości mogą narodzić się między wami poważne konflikty, które będą spowodowane odmiennością waszych charakterów?

Tom Kaulitz: Tutaj muszę przyznać Ci rację, zważając na to, że jest ona dość konfliktową osobą i nie odpuści mi żadnej drobnostki typu oglądnięcia się za inną dziewczyną. To ją chyba najbardziej irytuje.

Reporterka: Czy myślisz czasami o 'was'?

Tom Kaulitz: O nas razem, tak? Oj, nie, nie, nie... Nie lubię patrzeć dalej niż dwadzieścia cztery godziny w przód.

Reporterka: Dlaczego?

Tom Kaulitz: Wydaje mi się, że wtedy wszystkie dobre rzeczy, które mają nam się przydarzyć znikają, lub zmieniają się w największy koszmar naszego życia.

Reporterka: Ciekawa teoria. Dzwonicie do siebie wieczorami?

Tom Kaulitz: Rzadko kiedy. Zazwyczaj każde z nas wyśle sms-a z krótkim 'dobranoc' i tyle.

Reporterka: Czyli nie wysyłasz jej ckliwych wiadomości na 'dzień dobry' lub 'dobranoc'?

Tom Kaulitz: Nie jestem tym typem i ona o tym wie. Nie mam zamiaru zasypywać jej setkami sms-ów, kiedy ona jest np. Zmęczona albo nie ma czasu, to nie miałoby najmniejszego sensu. I jestem pewien, że zrobiłaby mi z tego powodu awanturę lub upominała mnie.

Reporterka: Jak upomniała?

Tom Kaulitz: Pewnie powiedziałaby, że nie potrzebnie tracę na nią kasę (śmiech).

Reporterka: Dziękuję Ci bardzo za poświęcenie mi odrobinki swojego cennego czasu, mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy.

Tom Kaulitz: Ja również (uśmiech).

Plotka się potwierdziła, są ze sobą. Ale czy na długo? Tego nikt nie może przewidzieć.

Holly Blue · Wysłany: Wtorek 21-11-2006, 21:21 Temat postu:

1.
Edit:
Dziękuję za dedykację. I za wyrozumiałość.
Ja juz sama siebie nie potrafię znieść, a Tobie chyba jednak się jakoś udaje. I jeszcze raz przepraszam wiesz za co.
Czego mi tu brakowało?
Twojego humoru. Albo Twojego stylu z Romansu.
Były tylko krótkie odpowiedzi Toma i jeszcze krótsze pytania reporterki.
Ogólnie rzecz biorąc to spodziewałam się czegoś lepszego pokroju Na Pomoc Tomeczkowi. Ale to jeszcze takie będzie, prawda?
Pozdrawiam,
Holly Blue.

ona1666 · Wysłany: Wtorek 21-11-2006, 21:34 Temat postu:

Tak.
To o mnie.
Wiedziałam XD

Serio to brak mi tu akcji.
Wywiad i...
No właśnie, i tyle.
Brakuje mi tu jakiegoś urozmaicenia.
No ale to pierwsza część, także zobaczę co będzie dalej.

Chloe · Wysłany: Wtorek 21-11-2006, 21:48 Temat postu:

Nie podoba mi się. To bez sensu - Tom Kaulitz ma dziewczynę, bardziej na stałe, chwali się nią, a i tak wygląda ona na taką kolejną przygodę, tyle, że dłuższą. Do tego... Wywiad? Pamiętam jakąś dziewczynę, która ostatnio umieściła na początku sam prolog, i została przez wszystkich obsmarowana. Czemu nie zdziwi mnie to, że ty nie będziesz?
W każdym razie mam nadzieję, że poprawisz się w kolejnych częściach i dodasz tu f a b u ł ę.
Pozdrawiam. O.

Mod-Falka · Wysłany: Wtorek 21-11-2006, 22:03 Temat postu:

No mi też tutaj brakuje fabuły...
Ayane, spodziewałam się czegoś więcej po Tobie...
A to niestety było... no, raczej nieciekawe. Wywiad, ze średnio ciekawymi pytaniami. I ogólnie ja nie wiem, jak to dalej będzie wyglądać. Jak na razie to mi się nie podoba.

Poczekan na więcej...

colds · Wysłany: Wtorek 21-11-2006, 23:16 Temat postu:

nudne.
jednolite.

bez tego 'czegoś'.

Noire · Wysłany: Środa 22-11-2006, 10:45 Temat postu:

a mi sie podobało. o.
to było takie proste.
zwykły wywiad.
a jednak.

tylko smutno mi.
bo kolejna osoba odchodzi z forum.
: (
dlaczego? Sad

Pozdrawiam.
Noire vel Rok$@n@