Tokio Hotel

~melody_kaulitz~

Wiem, że to może dziwne. Kolejne moje opowiadanie. Mam nadzieję, że je skończę. Mam już kilka części. Może wam się spodoba. Wreszcie spróbowałam napisać coś używając narracji pierwszoosobowej.
Tak.
Czytajcie, bo czekam na wasze opinie.
---
Prolog "Angelic history" {Anielska historia}
---

11 sierpnia 2006 r.
Drogi pamiętniku,
nie wiedziałam, że to się tak skończy. Chciałam tylko oderwać się od mojego nudnego, anielskiego życia. Chciałam stać się znów tą starą Natashą. Pełną życia. Po prostu sobą, siedemnastoletnią mieszkanką Ziemi. Choć wiem, że dobrze zrobiłam nie pozwalając mu na śmierć, żałuję. Żałuję, bo chciałabym, żeby on był tu ze mną. Do końca świata. Mogę go chociaż obserwować. To jedynie tylko częściowo zapełnia moje łaknienie. Łaknienie jego. Znam każdy jego gest, uśmiech i słowo wypowiadane z nutką ironii. Jestem niemądra. Rozczulam się nad sobą, a wiem, że zobaczymy się dopiero za wiele lat. Kiedy stanie się już starcem znów się spotkamy. Mogłam się domyślić, ale nie. Nie pomyślałam, nie domyśliłam się! Skąd miałam zresztą wiedzieć, że zakocham się jak nigdy w moim siedemnastoletnim życiu, ale teraz już nie żyję. Pamiętam. Pożar promu. Ból i pieczące gorąco na całym ciele. Piekielny strach. Potem już ciemność, nicość. Kilka godzin, bo jeśli w nicości jest czas to były to godziny i Niebo. Czyli miejsce, gdzie żaden obłok nie jest już tajemnicą...
Zakochana i przynębiona
Natasha
Zamknęłam zeszyt i otarłam przeźroczystą, ciepłą łzę z policzka. Hmmm... ciepłą... ale czy w stanie anielskim czuje się ciepło. Odrzuciłam moje czarne niedługie włosy na plecy i wstałam. Zatrzepotałam parą białych skrzydeł i zleciałam niżej spoglądając na kolejny dzień na przedmieściach Berlina. Znów chciałam sobie przypomnieć naszą krótką historię.

9 lipca 2006 r.

- Błagam! Sprawdzi pani co da się zrobić? - zapytałam kobiety z ogromnymi złotawymi skrzydłami i włosami jakich koloru nie widziałam nigdy na ziemi.
- Skoro tak ci zależy... poczekaj chwilę. - powiedziała i odfrunęła delikatnie, znikając za błękitną chmurą. Niecierpliwie tarmosiłam brzeg rękawa mojej anielskiej szaty czekając na odpowiedź. Kiedy postać długo nie wracała zaczęłam się denerwować, ale jakby chwilę później Anielica wróciła.
- Załatwiłam to i tamto. Niedługo dostaniesz to o co prosisz. Staniesz się dawną Natashą, ale tylko na miesiąc. Ciesz się z tego czasu, bo uwierz mi, zleci szybko i będziesz musiała wrócić. Mam nadzieję, że wiesz co robisz i nie skrzywdzisz nikogo. Pamiętaj. To twoja decyzja, ale w tym momencie jest już nieodwołalna. Chciałaś, masz. Bóg jest hojny. - Pouczyła mnie i zniknęła. Rozpłynęła się w powietrzu pozostawiając po sobie jedynie słodki i przyjemny zapach jaśminu, który szybko dotarł do moich nozdrzy.

Mod-Falka · Wysłany: Wtorek 06-02-2007, 19:33 Temat postu:

No to tak... Very Happy

Nie wiem od czego zacząć, więc chyba najprościej, od początku.
Opowiadań z aniołami w rolach głównych było już trochę na forum, pamiętam jeszcze opowiadanie Zimnego Szeptu "Niemożliwe, a jednak", o nieco podobnej fabule. Szkoda, że niedokończone...
W każdym razie sam pomysł jest taki średnio oryginalny. Ale jesli ktoś potrafi fajnie pisać, to z każdą fabuła coś zrobi dobrego. Ja wierzę, że Ty potrafisz, ponieważ ta część była zupełnie przyjemna w odbiorze, szkoda tylko, że taka krótka Very Happy

Ogólnie błędów też nie widziałam, więc jest zupełnie dobrze.

I teraz czekam tylko na następną część, mam nadzieję nieco dłuższą Very Happy

Pozdrawiam

FAILUREKID · Wysłany: Wtorek 06-02-2007, 19:39 Temat postu:

Czytam.

Edycja - 7 Luty '7 Godz. 14:00

Fabuła mi się niepodobała.
Nie sprawdzałam błędów.

Jestem na neutralnym gruncie.

Tyle.
Fail. Twisted Evil

Holly Blue · Wysłany: Wtorek 06-02-2007, 21:19 Temat postu:

Oj.
Mam dość pamiętników.
O aniołach było tyle, ze można powinszować odwagi.
Bo szczerze mówiąc nie odważyłabym się odkopywać dopiero co zakopanego tematu. Tego przejedzonego tematu.
W każdym razie Twojemu stylowi wyszło a lepsze. Ta zmiana na pierwszą osobę.
Ale ja nadal nie jeste przekonana.
PO pierwsze krótko, oklepanie i pamiętnik...
No cóż.
Może następna część będzie lepsza.
Pozdrawiam,
Holly Blue.

BlackAngel · Wysłany: Środa 07-02-2007, 3:09 Temat postu:

Zdecydowanie za krótko, moja droga.
Mogę tylko powiedzieć, że moim zdaniem nie jest takie oklepane.
Dawno nie było tu aniołów.
Aniołów w pierwszej osobie.
A mówię o opowiadaniach, które warte były uwagi.

A Twoje do takich się zalicza.

Pozdrawiam i czekam na następną część, mam nadzieje, że o wiele, wiele większą,
Blak.

CaroLLa xD · Wysłany: Środa 07-02-2007, 10:35 Temat postu:

Hmmm...zgodzę się tym razem z Holly Blue.
To jest takie oklepane i pamiętników jest tutaj bardzo dużo.
Zobaczymy jak pójdzie następny odcinek.
Mam nadzieje, że to nie jest kolejne romansidło na podstawie:
--> zesłanie anioła na ziemie, rozkochanie w sobie któregoś z członków Tokio Hotel i szybka śmierć lub znikome odejście.
To już jest nuuudne... Mad

Pozdrawiam - CaroLs

~melody_kaulitz~ · Wysłany: Środa 07-02-2007, 10:41 Temat postu:

Mod-Falka - Miło, że wpadłaś. oznacza, że było ok? To był prolog, więc krótkie. Wybacz. Smile

Pozdrawiam i dziękuję za komentarz.
FAILUREKID - Czytaj, czytaj...
Holly Blue - To nie będzie pamiętnik, Holly. To miało być takie wprowadzenie. Krótko, bo to prolog. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.
BlackAngel - Ojć, miło Smile

Część pierwsza będzie dłuższa. Dzięki. Pozdrawiam i jeszcze raz dzięki za miły komentarz.

Edit:

CaroLLa xD - Jak tak samo jak Holly to zobacz odpowiedź dla niej. Smile

Dzięki za komentarze. Część pierwsza ukarze się wkrótce. Pewnie dłuższa, dłuższa.
Komentujcie Smile