Tokio Hotel

Princesschen · Dołączył: 04 Mar 2007 Posty: 2 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Witam:)
To mój pierwszy post zamieszczony na forum.
Chciałabym żeby się spodobało, ale jestem przygotowana na tony krytycznych słów Smile

Liczę, że zrozumiecie przesłanie, oparte na kontrastach, ironii...
Ten tekst pełen jest fragmentów czy wątków, które zaprzeczają sobie wzajemnie.
Miłego czytania...

"Fałsz. Prawda."

Wysoki chłopak niespokojnie kręcił się na jednym z krzeseł w berlińskiej kawiarni.
Czekał.
Na nią...
- Myślałem, że już nie przyjdziesz- odetchnął z ulgą, patrząc na wysoką, smukłą postać.
- Bo właśnie taki miałam zamiar- prychnęła, jakby w myślach przeklinając powód swojej obecności w tym lokalu.
Dłuższą chwilę patrzyli na siebie w milczeniu.
Nie było sensu nic mówić. Zresztą jak zwykle, gdy spotykała się ta dwójka.
Dziewczyna chrząknęła, tym samym dając mu znak, że powinien przejść do rzeczy.
- Mamy problem...- zaczął niepewnie, lustrując jej osobę wzrokiem.
Na twarz dziewczyny wkradł się ironiczny uśmiech.
Przystawiła palec wskazujący do czoła i popukała się w nie lekko, dając mu do zrozumienia, że powinien iść się leczyć.
- My? A to dobre...- zaśmiała się perliście, wzbudzając w nim zażenowanie.
- Tak my!- zdobył się na wypowiedzenie tych dwóch słów.
- Och słucham szanownego pana...
Zaskakiwała go. Zmieniła się nie do poznania. To już nie ta sama dziewczynka, która zgodzi się na wszystko. Nie ta, która da się oszukać i omamić...
Ale przecież teraz chciał być z nią szczery...Choć ten jeden raz...W końcu o to go poprosił...
- Zapewne pamiętasz swojego ukochanego chłopaka, co?- mimo wielkich chęci, nie mógł wyzbyć się perfidii.
Chciał jej sprawić ból. Chciał, by poczuła to co on, gdy dowiedział się o ich związku.
Złość? Wściekłość? Rozczarowanie?
Przecież to on był podrywaczem. To jego, bardziej pragnęły dziewczyny. To jemu, żadna się nie oparła.
Ciemnowłosa ścisnęła mocniej pięści. Przygryzła dolną wargę, mierząc go morderczym wzrokiem.
Myślał, że mu się udało. Nic bardziej mylnego.
Ona nie była zła. Nie czuła się upokorzona.
Była załamana.
Cierpiała.
Ale dlaczego wymaga się od faceta by zrozumiał kobietę?
Po co oczekujemy wrażliwośći, której w sobie nie mają?
Ponieważ się łudzimy...Że zmienią się dla nas. Że to właśnie ja czy Ty, będziemy tą jedyną...
Fałsz...
Gdy dziewczyna nie raczyła nic odpowiedzieć, wziął się za dalsze gnębienie jej połamanego serca.
- Właśnie...Ten twój ukochany...zaćpał się na śmierć.- prychnął z pogardą, wywracając przy tym oczami.
Zesztywniała. Wpatrywała się w towarzysza przerażonymi tęczówkami.
Nie uwierzyła...
Przecież on lubi robić takie żarty...To na pewno kolejny nieudany dowcip...
Mimo wszystko, pod powiekami brunetki zgromadziły się łzy.
- Nie patrz tak! Nie kłamię. Zaprowadzić cię na cmentarz?- zaśmiał się, wskazując na kościół, majaczący w tle miasta.
Z całych sił powstrzymywała się, by nie zacząć płakać.
By nie okazać słabości...
Przecież go kochała...
Zależało jej...
Fałsz...
- Jako, że to dzięki tobie pozbyłem się tego ciężaru, poczułem się w obowiązku spełnić ostatnią wolę naszego drogiego, zmarłego Billa.-niechęć i ironia.
Jad i perfidia. Tylko to zawierał jego głos.
Ale ma rację! To ona. To też jej wina.
To od tamtego czasu się zmienił...
Wtedy, gdy powiedziała mu, że je zabiła...
Usunęła...
Dziecko...
Ich dziecko...
Jego dziecko...
Przecież nie zrobiłaby tego, gdyby nie ten drań, siedzący teraz przed nią!
On powiedział jej, że tak będzie lepiej...
Że jego brat tego chce...
Posłuchała...
Była tak naiwna...
Tak wierna i...
Głupia!!!
O tak.
- A co ja mam z tym wspólnego?- wychrypiała przez ściśnięte gardło.
Dławiła się łzami, by nie pokazać temu diabłu wcielonemu, że jest załamana.
Znów ten śmiech. Iście szatański...
To zapewne on śni się dzieciom po nocach, gdy przychodzą przerażone do rodziców...
Dzieci...
Ona też mogłaby mieć już jedno...
- Jeszcze pytasz? Och ten sukinsyn zapisał wszystko na cholerne domy dziecka!...Pff...Ale to miałem oddać tobie.- z kieszenie spodni wyciągnął czerwoną kopertę.
Położył ją na stoliku. Potem wzrok znów wbił w zielonooką.
- Skoro część oficjalną mamy za sobą Elanii, to może teraz się....
- Zamilcz! To ty jesteś temu winien! To ty go zabiłeś! Brat? Jak on mógł cię tak nazywać?! Byłeś najgorszą rzeczą, jaka mogła mu się w życiu przytrafić!- krzyczała, zwracając na siebie uwagę wszystkich zgromadzonych w kawiarni.
A on zamilkł...
Nie dopuszczał do siebie tego, co mówiła dziewczyna.
On zrobił dobrze.
Był czysty.
Pozbył się problemu...
Fałsz...
Chwyciła leżącą na stoliku kopertę i wybiegła z budynku.
Przekraczając próg, poczuła chłodny powiew jesiennego wiatru na twarzy.
Była z siebie dumna...
Choć raz zdobyła się na powiedzenie prawdy...
Bo przecież tylko ona ją znała....
Ona i on...
Fałsz...
Wiedzieli wszyscy.
Każdy wyczuwał nienawiść, jaką starszy brat obdarowywał młodszego...
Więc dlaczego nikt nie zareagował?
Nie powstrzymał tego?
Może teraz nie musiałaby stać na chodniku z tą kopertą....
Wiedząc, że jest temu po części winna...
Nie odezwała się do niego ani razu po tym zdarzeniu...
Mogła przecież napisać...zadzwonić...
Fałsz...
Nie przeczytałby....Nie odebrałby...
Fałsz...
Ruszyła po betonowych płytach. Szła w stronę parku.
Zawsze lubił tam przesiadywać...
Alejki i ścieżki nie były już tak wesołe i słoneczne jak kiedyś...
Wszystko posmutniało...
Stało się szare....
Usiadła na jednej z ławek...
Na jego ławce...
Przetarła dłonią łzę spływającą po policzku.
Była na siebie zła.
Okazała słabość...
Jest taką bezwartościową idiotką...
Fałsz...
Obracała w palcach kartkę papieru...
Otworzyć...
Nie otworzyć...
Czego ma się spodziewać?
Co do niej napisał?
Na pewno, że mu przykro...
Że ją kochał...
Fałsz...
Czy są w niej jeszcze jakieś ludzkie uczucia?
Czy stała się tylko zimną bryłą lodu?
Przecież płacze...
To coś znaczy...
Musi mieć serce...
Fałsz...
Jednym, szybkim ruchem odkleiła kopertę...
Rozłożyła kartkę...
W ciemnościach jesiennego wieczoru, ledwo widziała zarysy liter...
Kochała go...
On kochał ją...
Ale to nie mogło się udać...
Zbyt dużo przeszkód...
Zbyt dużo bram bez kluczy...
Fałsz...
- Jesteś suką Elanii. Zwykła suką.- szepnęła, wyciągając z torebki komórkę.
Oświetliła skrawek papieru, na którym drukowanymi literami napisane było:
"PRAWDA"

Incia · Wysłany: Poniedziałek 05-03-2007, 18:18 Temat postu:

Jak na początek, jest dobrze, ale są rzeczy, których wybaczyć NIE MOGĘ.
Cholera- powiedział narrator... Tak NIE MOŻNA! Jeśli opowiadasz w pierwszej osobie, ok, ale w trzeciej?! Może to ja jestem dziwna, ale nie wydaje mi się, żeby to było dobre...
Historia jest ciekawa. Wykonanie, niestety, słabsze.
Ogółem... Jak na pierwszy raz, ok.

Pozdrawiam i życzę weny
Inn

furja · Wysłany: Poniedziałek 05-03-2007, 18:32 Temat postu:

2?

EDIT:

Princesschen · Wysłany: Poniedziałek 05-03-2007, 20:05 Temat postu:

Dziękuję za wszystkie słowa krytyki. Błędy starałam się poprawić. Jednak co do spacji po myślnikach...Zawsze piszę bez nich i tego już nie zmienię. Każdy ma jakieś przyzwyczajenia, a takie właśnie jest moje.
Nie rozumiem jednak Furjo, o co chodziło Ci z używaniem słów, których znaczenia nie znam. Zapewniam Cię, że znam znaczenie wszystkich wyrazów, którymi się tu posłużyłam. Jednak ten tekst ma to do siebie, że jest dziwny, niezrozumiały i....inny niż wszystkie, które piszę.
Tytuł. Nie ma być optymistyczny, to pewne. Ale ma byc również prosty, wręcz banalny. To tyczy się akurat przesłania, które jest zawarte w tej jednoczęściówce.
Przykro mi, że się nie spodobało...Cóż trudno. Muszę to przeżyć.

Głupia Barbie · Wysłany: Wtorek 06-03-2007, 13:22 Temat postu:

Jak na start całkiem w porządku.
Ale nie podobało mi się.
Widać, że masz świeży styl, który trzeba jeszcze dopracować.
A do tego potrzeba ćwiczeń.
A więc pisz.

YaNoU · Wysłany: Wtorek 06-03-2007, 21:23 Temat postu:

oh ah, uh
skończyłam czytać po drugim fałszu.
Znudziło mnie, odniechęciło
masa błędów, słowa źle dobrane.
niestety, ale nie podobało mi sie.
przynajmniej jestem szczera.
po co mydlićoczy?

helcia · Wysłany: Wtorek 06-03-2007, 22:51 Temat postu:

Jest dobrze.
Jak na początek jest bardzo dobrze.
Masz ciekawy styl, coś nowego.
Jak czytałam to, przypomniała mi się moja pierwsza jednoczęściówka, w której nie było za grosz J. polskiego, za grosz stylistyki, ale był sens, który widziałam tylko ja i za wszelką cenę chciałam go pokazać.
Tyle, że Twoja jednoczęściówka była inna.
Może nie była napisana wytwornie, wyszukanym językiem, ale była prawdziwa, a nie sztuczna, tak jak niektóre na forum.
Gdybyś poprawiła błędy, dodała troszkę 'ulepszaczy', byłoby naprawdę znakomicie.
Czekam na kolejne dzieło Wink

Bye

*kia* · Wysłany: Środa 07-03-2007, 18:28 Temat postu:

Wiedziam, że to dodasz! Mi się podobało tak jak już ci pisałam w komentarzu na blogu:P Którego skasowałaś.
Całusy

Funny Otherwise · Wysłany: Środa 07-03-2007, 18:36 Temat postu:

Kilka błędów, których niestety nie chce mi się przytaczać. Ale były to błędy w stylu "za szybko nacisnęłam klawisz, przed spacją, lub innym". Jeśli nie zakapowaliście, chodzi mi o: zrozumeinia, np. Sam temat dobry, i podoba mi się. Wykonanie takie sobie.
Neutral ;D

Mycha;) · Wysłany: Środa 07-03-2007, 20:21 Temat postu:

Mi się podobało.I to bardzo Very Happy

Orginalne opowiadanie,napisane ładnym językiem Smile

Może jeszcze coś dodam...Nie zgadzam się z tymi komentarzami, które przeczytałam! Furja : Czepiasz sie szczegółów! A co do używania słów , ktorych Princesschen nie rozumie , jakie miałaś na myśli??Może poprostu to TY nie zrozumiałaś znaczenia tych słów? Confused

Co do spacji po myślnikach..Chyba naprawdę nie miałaś się już czego czepiać! Mad

Zgadzam się ze stwierdzeniem jakie dzisiaj powiedziała mi bardzo mądra osoba Very Happy

Że to forum zwyczajnie zabija w człowieku radość pisania..tą iskierkę na dni serca, która pozwala wyrażac uczucia ! Ludzie -> opanujcie się i nie piszcie złośliwych komentarzy..Robicie to chyba dlatego,bo jej zazdrościcie talentu Confused

Sama nie wiem...To tyle. Pięknie piszesz, podoba mi się Twój styl pisania i nie zwracaj uwagi na te głupie komentarze ! Wink

Masz talent i musisz kontunuować pisanie Very Happy

Pozdrawiam Razz

*Karolka* · Wysłany: Czwartek 08-03-2007, 16:22 Temat postu:

Po, bodajże drugim, czy trzecim fałszu, zaczęłam skakać co kilka linijek.
Znudziło mi się.
Doczytałam jeszcze całą końcówkę, która mi się spodobała i...
I to tyle.
Co prawda; jak na pierwszy raz, nie jest tragicznie.
Choć mogłoby być lepiej. Dużo lepiej...
Ale ćwicz, bo tylko tak, możesz osiągnąć coś.

Nie pozostaje mi nic innego, jak życzyć weny...
Pozdrawiam.

Ka.

Callise · Wysłany: Czwartek 08-03-2007, 18:26 Temat postu:

"Każdy wyczówał nienawiść, jaką starszy brat obdarowywał młodszego..."
Czy mi się wydaje, czy "wyczuwał" piszemy przez "u"?
Nie wiem.
Może mój błąd.
Więc się nie czepiam.
Idę sprawdzić w słowniku.
Tak, powinno być "wyczuwał"...
Poza tym to trochę literówek, a styl nie jest dopracowany.
To nie twoja wina, bo styl wyrabia się dopiero pisząc.

Astray DemoniC · Wysłany: Piątek 09-03-2007, 7:38 Temat postu:

Za duzo bledow, nie zdolalam do konca przeczytac, przepraszam.
Głównie brak spacji uniemozliwil czytanie.
Pozdrawiam,

_Orzech_ · Wysłany: Niedziela 13-05-2007, 9:46 Temat postu:

Mnie się podobało, i tyle.

Zgadzam się z Mychą Smile

- czasami ta wasza ,,krytyka" naprawdę potrafi dobić człowieka. Kiedyś też dodałam tu jednopartówkę, i co ? Zostałam lekko mówiąc ,,zgnojona" (przynajmniej się tak poczułam) i od tamtej pory już w ogóle nic nie pisze ( a uważam, że ten tekst wcale nie był taki zły)
Jednych owa krytyka mobilizuję a innych zniechęca.
Owszem jeżeli opowiadanie jest naprawdę do kitu, to nie warto mydlić oczu,
ale pasowałoby znaleźć chociaż jeden ,,pozytyw" - to naprawdę buduje.
Amen.