Tokio Hotel

Courtney · Wysłany: Sobota 28-10-2006, 20:01 Temat postu: Monotonia

Napisałam. Krótkie, nie potrafiłam dłużej.
Nie wiem czy zrozumiecie.
Nie wiem.

Monotonia
Powoli otworzyła zaspane oczy. Wyciągnęła małą dłoń ku fioletowemu budzikowi. Była dopiero szósta rano.
Opadła na miękką pościel i czekała.
Krzyk. Piskliwy, a zarazem rozpaczliwy krzyk dobiegł do jej uszu. Tak jak wczoraj, czy tydzień temu.
Dźwięk tłuczonego szkła. Kolejny wazon czy piękna szklana figurka. Kolejny wściekły i mocny krzyk. Jak co dzień.
Trzask drzwi. Jej delikatne uszy krzyczały rozpaczliwie o pomoc. Czuła jakby ktoś wbijał małe szpileczki w jej różowe od bólu uszy.
Ale ona była do tego przyzwyczajona.
Głośny szloch. W całym mieszkaniu było go słychać. Do tego ciche pomrukiwanie.
Po chwili ciężkie powieki opadły. Lepiej wszystko przeczekać.

Fioletowa sukienka, różowe balerinki i granatowy sweterek. Jak zwykle.
Staruszka kupująca jedzenie dla swoich wnuków. Widywała ją codziennie.
Wiedziała jakie pieczywo kupuję, ile zapłaci i wiedziała też jak wnuki się nazywają, choć nawet jej nie znała.
Zauważyła również grupę biznesmenów rozmawiających o czymś zawzięcie.
Znów są na minusie. Mają długi. I nie mają za co je spłacić.
Wiedziała ile muszą zapłacić, a nawet za co. Ponieważ gdy przechodziła ta ulicą spotykała ich.
Codziennie.
Bezdomny chłopczyk proszący o trochę pieniędzy. Trzęsie się z zimna i umiera z głodu.
Mały kocyk dużo ciepła nie daje, a za parę pensów nic nie kupi.
Podeszła do niego i dała mu trochę pieniędzy, a ten obdarował ją promiennym uśmiechem.
Weszła do parku. Usiadła na zielonej ławce pod starą płaczącą wierzbą. Jak zwykle.
Wyciągnęła starą zakurzoną książkę. I czytała. Choć znała ją już na pamięć.
Ciemne loki opadły na jej oczy. Fioletowa sukienka, pod wpływem wiatru, uniosła się do góry.
Odsłonięte łydki zalała fala zimnego powietrza.
Lecz ona nie odczuwała chłodu. Była już przyzwyczajona.

Beżowe ściany, brązowe zasłony i pozłacany żyrandol. Jednym słowem mieszkanie, w którym od kiedy pamięta mieszka.
Ciepłe łóżko w odcieniu oranżu. Bezsilnie opadła na nie i odpłynęła do krainy snu.

Powoli otworzyła zaspane oczy. Wyciągnęła małą dłoń ku fioletowemu budzikowi. Była dopiero szósta rano.
Opadła na miękką pościel i czekała.
Cisza. Żadnego krzyku, stłuczonego szkła, czy trzasku drzwi. Nic.
Jej uszy nie były różowe z bólu. Nikt w nie, nie wbijał małych szpileczek. Nikt.
Zielone oczy zaszkliły, a po chwili po jej rumianym policzku popłynęła łza.
_________________
Bijcie

Świstuś · Wysłany: Sobota 28-10-2006, 20:04 Temat postu:

<3
Fajnie, fajnie. Aniołku. Wink

A wiesz, że mi się podoba?
NIby monotonia... A jednak nie. Wink

(;

BlackAngel · Wysłany: Sobota 28-10-2006, 20:16 Temat postu:

Spokojne, stonowane, z przesłaniem.
Takie lubie.
Ale na początku przeszkadzały mi powtórzenia. Np.

Netka · Wysłany: Sobota 28-10-2006, 20:26 Temat postu:

a ja niewiem. najpierw zrozumiałam, potem nie.
ale i tak bardzo mi się podobało. ładnie napisane, błędów nie widzę, entery O.K.
nie mam się czego uczepić ;]]]
pozdrawiam i życzę powodzenia w następnych. ;]

Astray DemoniC · Wysłany: Sobota 28-10-2006, 20:48 Temat postu:

Ładne, ale gdzie tu jest TH? Wink

Jestem na tak.
Za bardzo ładne opisy i dobre wykonanie.
Takie proste, a zarazem ładne.
Ostatnio zaczęłam gustować w takich opowiadaniach, więc zastrzeżeń nie mam.
Coś jeszcze dopisać?
Pozdrawiam,

Pauline... · Wysłany: Niedziela 29-10-2006, 14:25 Temat postu:

Niepoprawna Ammatorka · Wysłany: Niedziela 29-10-2006, 16:56 Temat postu:

Bardzo ładnie napisane. : ))
Takie w moim stylu.
Bo ja często odczuwam monotnię.
I tytuł także trafny.
Ale i tak najbardziej podobał mi się koniec.
'Zielone oczy zaszkliły, a po chwili po jej rumianym policzku popłynęła łza.' : ))
I ta fioletowa sukienka. Niby nieważny szczegół, ale wzbudziła we mnie tyle emocji.
To było takie romantyczne : ))
Niesforne loczki delikatnej dziewczyki.
Ślicznie, po prostu.
Najlepsze opowiadanie jakie dziś miałam okazję czytać. : ))

Dziękuje i pozdrawiam

Mod-Negai · Wysłany: Wtorek 31-10-2006, 15:56 Temat postu:

Prosiłaś, więc jestem.
I muszę powiedzieć, że... było miłe.
Nie specjalnie poruszające, czy też wybitne, ale miłe dla oka, szczególnie forma, a także miało w sobie ten malutki szczegół, pobudzający mój literacki apetyt.
Dlatego powiem, że podobało mi się.
Pierwszy raz w życiu nie będę narzekać na to, że krótkie. Sądzę, że zakoczyłaś idealnie. Dalsze kontynuowanie tego wątku, mogłoby popsuć atmosferę. Taki już charakter nadałaś monotonii.
Oby następne dzieła pojawiły się już niedługo.
Życzę weny, czasu i chęci.
Negai

Paula105 · Wysłany: Wtorek 31-10-2006, 16:06 Temat postu:

Bardzo ładnie opisane.
Nie mogę znaleźć nikogo z TH Wink

Było świetne!
Bardzo mi się podobało.

Enough · Wysłany: Wtorek 31-10-2006, 19:30 Temat postu:

Niezłe, niezłe.
Chodź tytuł mnie odrzucił, nie lubię monotoni(tego stwierdzenia także).
Jednek jestem i nie żałuję.

8/10 Smile

hela_z_wesela · Wysłany: Wtorek 31-10-2006, 21:36 Temat postu:

Mi się podobało. Ale hela ma wzrok prawie sokoli.
Jak pisałaś o tej staruszce to ona chyba nie "kupuję", tylko "kupuje'.
Dobrze, że krótkie. W tych czasach jest albo bardzo długie, albo króciutkie. Wazna jest zawartosć.
gadam od rzeczy.
Myślę, myślę, ze kojarzę z tym czlonkiem TH.

Z poważaniem:
hela_z_wesela