Tokio Hotel

Seniorita

-Ja...ja...ja mam białaczkę- te słowa wypowiedziane przez nią pamięta jak by wypowiedziała je wczoraj. Łzy powoli spływały jej po policzkach, które już dawno straciły swój rzeczywisty kolor. Teraz były blade, bez cienie jakiegokolwiek koloru. Z jej oczu zniknął tamten blask, wesołe iskierki. Patrzył na nią będąc jeszcze w szoku.- Nic na to nie poradzę, leki przestały działać.

Po wypowiedzeniu tych słów, zniknęła. A co go ona obchodzi? Okłamała go! A on na to nie zasługiwał! Byli ze sobą dwa miesiące, a ona nawet nie raczyła mu powiedzieć, że jest chora. Wstrząsnęła nim złość, miał ochotę pobiec za nią, ale przecież ona go okłamała! W końcowym efekcie, chłopak odwrócił się
i odszedł.

Teraz siedzi na kanapie, czeka jak wyczytają jego i jego zespół, został przecież nominowany do nagrody "band roku". Gdy wreszcie wyczytali nazwę "Tokio Hotel" już myślał że to ten moment, nie, jednak nie to na razie pierwsza część występu. Chłopaki czekali już na scenie, czekając na odpowiedni moment, gdy ten nadszedł zaczęli grać, pierwsze akordy jego najnowszej piosenki. Gdy miał nadejść moment kiedy wchodzi z wokalem
wybiegł na scenę, z sztucznym uśmiechem, mającym na celu, tylko rozkochanie tych fanatyczek w sobie jeszcze bardziej. Skakał po scenie, przywołując wspomnienia z pierwszego ich występu. Doskonale to pamiętał. Ten dreszczyk emocji, nutka zwątpienia w własne możliwości aż dochodził do momentu nie wyobrażalnie wielkiej tremy. Ale czy był tym samym chłopakiem co kiedyś? Nie, sława go zmieniła, cholernie go zmieniła. Już nie było szczerego uśmiechu, tylko marna imitacja. Nie było radości gdy zakładał nowy pierścień na palec, teraz, przecież to jego image. Siedząc ponownie na kanapie myślał przez ile jeszcze wytrzyma? nie było już radości z każdą sprzedaną płytą, to była już tylko rutyna. Monotonia go powoli zabija. Odlicza powoli minuty, godziny do jego końca.
Przed chwilą dzwonili do niego. Jej ojciec. Mówił, że jego córka nie długo umrze... A Ty pieprzony egoisto, co zrobiłeś? Zostawiłeś ją samą sobie, bo co? Bo bała Ci się powiedzieć że jest chora? To Ty jesteś chory Kaulitz! Powinieneś się leczyć na nogi, bo na głowę jest już stanowczo za późno!
Jak mogłeś ją wtedy zostawić? Musisz to naprawić!

Gdy już postanowił że do niej pojedzie i wszystko naprawi usłyszał wielki krzyk "Tokio Hotel" a za nim piski tych "fanek". Stał w miejscu, zastanawiając się co zrobić. Iść cieszyć się sławą, czy iść do swej ukochanej. Po dłuższej chwili usłyszał głos zniecierpliwionego Josta
-No tu jesteś! Wszędzie Cię szukam, ogłuchłeś? Właśnie wyczytali Was!

Ale on już zdecydował:
-Przykro mi David, ale nie moge

-Jak to?Co?

-Po prostu Naomi...ona jest w szpitalu...ja...ja muszę do niej iść...-gdy to powiedział zaczął się kierować w stronę drzwi. Czuł, że musi tam być bo drugiej okazji, może nie być...

-Bill, co Ty wygadujesz!? Przecież muzyka...jest dla Ciebie najważniejsza, a nie jakaś tam Naomi!

Chłopak stanął zaciskając pięści.
-Nic nie jest ważniejsze od Naomi, nawet muzyka! To ona była, jest i będzie na pierwszym miejscu!

-Kaulitz, a ja Ci mówię że jak w tej chwili się nie odwrócisz, zaprzepaścisz swoją szanse raz na zawsze!

Chłopak jednak dalej brnął do wyjścia. Nie zwracał uwago, na to co mówił ten egoista. Zawsze dbał o własną kieszeń! W drodze do szpitala, myślał co jej powie. Co? Przepraszam, kochanie, wiem, byłem idiotą, nie zasługuje na Ciebie, jednak bardzo bym chciał byś mi wybaczyła?
Bezsensu, Kaulitz, bezsensu! Na tych rozmyśleniach minęła mu droga do szpitala. Gdy wparował w drzwi od jej sali. Zamarł! Nie to nie może być prawda. Nie! Ona nie mogła odejść! Nie teraz, kiedy wszystko zrozumiał!

Pamiętał tamte dni do dziś. Teraz stoi o cztery lata starszy, nad jego grobem. Grobem, jej kochania! Dlaczego , Naomi? Dlaczego opuściłaś mnie właśnie, teraz?

Bill nie wrócił już do zespołu. Nie śpiewał, nawet nie słuchał muzyki, całymi dniami tak jak wtedy. To wszystko umarło, razem z nią. Nawet nie ma kontaktu z bratem, oni jako zespół znaleźli nowego wokalistę, zapomnieli o nim. A on o nich. Siedzi codziennie u niej, na cmentarzu, rozmawia z nią. Modli się o dzień, w którym znów będą razem. Kiedy wreszcie on nadejdzie tego już nikt nie wie. Nikt... Kiedyś, na pewno...

furja · Wysłany: Sobota 27-01-2007, 23:18 Temat postu:

pierwsza?

EDIT:

Ogrom błędów mnie przeraża.
Nie wiem, które to Twoje opowidanie, bo nie napisałaś czy pierwsze, czwarte czy piętnaste. ale dla mnie nie jest dobre. Nie mogłam się skupić na czytaniu. To dla mnie za mało, szukam czegoś innego, co we mnie uderzy i będę mogła z czystym sumieniem napisać "TAK". U Ciebie nic we mnie nie uderzyło Wink

Jedynie błędy Wink

Nie podobało mi się.
Pozdrawiam.

Obserwatorka · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 1:34 Temat postu:

Och, błedy troche mnie wytrącały z toku czytania...
Ale całkiem ładnie było Smile

Temat troche oklepany, ale ładnie go zrealizowałaś.

Pozdrawiam !

Cheza · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 10:17 Temat postu:

ikeikeike · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 10:21 Temat postu:

Cheza wymieniła błędy, więc dodam tylko parę słów, nie będę się rozpisywać - telenowela, oklepany temat, pseudo-angst. Nie lubię takich tekstów, swoje pisarskie brkai lepiej ćwiczyć na prostych historiach z happy endem, uwierz.

Panna P. · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 11:26 Temat postu:

Cóż... Nie nie nie. Powiem ci szczerze, że nie przeczytałam całości.
Po łebkach że tak to ujmę.
Ale... Telenovella i już!
P. Heart

Leb die sekunde · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 12:25 Temat postu:

Sam tytuł mnie odepchnał, ale postanowiłam przeczytać.
No i niestety nie podobało mi się.

Fabuła... oklepana, ale przeciez można przedstwić ja inaczej, na swój sposób. Wtedy nawet najbardziej wytarty temat może być podkładem świetnego opowiadania.

Tobie niestety się to nie udało. Do tego masa błędów, już w pierwszych zdaniach.

Przykro mi, jestem na nie, ale pisz dalej.

Pozdrawiam.

mroczny anioł · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 13:26 Temat postu:

po pierwsze fabuła, nie jest zbyt oryginalna
chora ukochana, nie spodobało mi się to
temat był dość dziwny, więc mówię wejdę co mi szkodzi Smile

może to będzie coś innego, dziwnego, ale zarazem ciekawego Smile

pomyliłam się Sad

było masę błędów, a niektóre były wręcz banalne
nie nie tym razem Sad

Pozdrawiam Smile

jogobelinka · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 14:28 Temat postu:

Nie, nie, nie.
Sam tytuł odpycha. Za bardzo zdradza fabułę i już po nim wiedziałam, co się wydarzy od początku do końca.
Cała masa błędów, które wytknęła Cheza. Strasznie mi przeszkadzały i miałam ochotę kliknąć na ten śliczny, czerwony krzyżyk w prawym, górym rogu strony.
Nie dość, że temat wybrałaś jeden z najgorszych, jak dla mnie, to jeszcze opisałaś to wszystko... Ech... Resztę zostawię dla siebie.
Wydaje mi się, że to Twoje pierwsze opowiadanie.
Myślę, żę kubeł zimnej wody dobrze Ci zrobi i na przyszłość bardziej się przyłożysz, i przede wszystkim, poprosisz kogoś o sprawdzenie błędów, bo one okropnie rozpraszają.
Nie chciałam Cię urazić. Ćwicz i jeszcze raz ćwicz, a będzie coraz lepiej.
Efekt gwarantowany. Wink

Pozdrawiam.

Seniorita · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 15:07 Temat postu: Dziękuje...

Przyjmuje krytyke, wiem popełniam masę błędów. Będe starać się to wszystko poprawić tylko, że z czasem. Nie napisałam,a powinnam. Jest to moje pierwsze opowiadanie. Dziękuje za szczerą krytyke. Pozdrawiam.

Miracoliosa · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 17:59 Temat postu:

błędy są, to fakt. popracuj nad tym.
ale... nie martw się, będzie ok:)

Mod-Lolly · Wysłany: Niedziela 28-01-2007, 18:10 Temat postu:

co to ma być?
jakiś żart?

oO.

jestem kategorycznie na nie.
najchętniej bym zamknęła to opowiadania w szafie pancrnej lub dała psorce od polskiego by przeczytała i wstawiła mi na koniec 1!

fabuła okropna.
zero uczuć.
o błędach nie wspomnę, aż oczy mi puchną.

nie.
nie.
n i e .

Image · Wysłany: Poniedziałek 29-01-2007, 11:42 Temat postu:

Nie za bardzo mi sie podobało...
Błędy, oklepana fabuła... Ale piszesz, że to twoje pierwsze, tak?
Jak na początek to nie było tak źle Smile

Ale nie załamuj się, ćwicz, ćwicz i jeszcze raz ćwicz, a na pewno będzie lepiej Very Happy

Pozdrawiam i weny życzę Smile

Areis · Wysłany: Poniedziałek 29-01-2007, 13:03 Temat postu:

Chciałam pójść w ślady innych i dorzucić swoje krytyczne trzy grosze, ale podejrzewam, że dość już się nasłuchałaś ostrych słów, jak na pierwszy jednopart.
Wiesz, proponuję, byś następnym razem, gdy coś napiszesz, najpierw przesłała mi to na pw, podpowiem Ci, gdzie są błędy i razem je poprawimy. Jeśli chcesz, pomogę Ci również z tą jednoczęściówką. Nie daj się zjeść Wink

Pozdrawiam serdecznie
~Areis

Liebkosung · Wysłany: Poniedziałek 29-01-2007, 13:25 Temat postu:

Nie. Jestem stanowczo na nie.
Najpierw prowadzisz narrację w trzeciej osobie, potem nagle zwracasz się do Billa, jak postać uczestnicząca w opowiadaniu, a pod koniec narracja jest w pierwszej osobie, jako Bill. No i ostatnie parę zdań znów w trzeciej osobie, bez uczestniczenia w opowiadaniu. Zdecyduj się.

Ćwicz. Może nastepnym razem będzie lepiej.

Tronic · Wysłany: Wtorek 30-01-2007, 19:11 Temat postu:

Telenowela? Moze rzeczywiscie to jakis pospolity mel, jednak wydaje mi sie, ze wiekszosc zamieszczonych tu opowiadan to telenowele...
Przyznam tez innym racje, ze musisz jeszcze troche popracowac nad pisaniem, a wtedy bedzie ladnie:)
Do Reszty:
Czasem mam wrazenie, ze nie oceniacie tak, jak sie powinno oceniac, tylko po tym kto to napisal... To nie tyczy sie tylko tego opowiadania.
Ale to tylko moje skromne zdanie.
Pozdrawiam Very Happy

Divalecorvo · Wysłany: Wtorek 30-01-2007, 21:26 Temat postu:

Mmmm..
Wiec... Powtarzalam nie raz, ze jestem z takich co nie zauwazaja bledow,
Jednak tu niestety je widzialam i to co chwila...
Styl? Ehhh trudno mi powiedziec ze sie podobal..
Jest tu wiele autorek, ktore zachwycaja tak stylem, ze z przymruzeniem oka patrzy sie na reszte..
Jednak Ty jeszcze do nich nie nalezysz..
Jeszcze...
Bo mam nadzieje ze z czasem i Twoim wysilkiem poprawi sie to,
A nastepne Twoje opowiadania beda zachwycac.
Co do tresci.
Poczatek kojarzyl mi sie z jednym z moich ulubionych filmow.
Szkola Uczuc.
A to mi sie nie podobalo,
Wykorzystanie dokaldnie tej samej sceny,
Ktora pojawila sie w filmie.
Pozatym
Suchy opis,
Bez uczuc,
I niektore momenty napisane tak.. byle jak.
Telenowela? Tronic ma racje.. tu co chwila mozna wpasc na telenowele,
Wiec to mnie nie zniecheca.
A Ciebie mam nadzieje nie zniecheci ten komentarz.
Bo jak lubisz pisac, to mam nadzieje ze z tego tak latwo nie zrezygnujesz Wink

Pozdrawiam.
Tyle xD

Ines · Wysłany: Środa 31-01-2007, 16:15 Temat postu:

Jejciu, wszyscy są tu na nie...
Będę wyjątkiem?
Raczej tak, bo mnie się podobało.
Może to dlatego, że nie mam aż takich wymagań, że sama nie piszę opowiadań i podziwiam wszystkich twórców? Rolling Eyes

Nie wiem...
Wprawdzie nie urzekło,
Nie powaliło,
Błędy trochę denerwowały,
Ale uważam, że nie jest źle.
Dobry pomysł,
Ciekawa fabuła,
Na końcu mi się tak przykro(?) zrobiło...
Ćwicz, a na pewno będzie lepiej!

miausha · Wysłany: Czwartek 08-02-2007, 21:58 Temat postu:

Przy końcówce zaczęłam się smiać, bo wyobraziłam sobie Bidona mieszkającego na cmentarzu Laughing

Nie. Za dużo błędów. Pomysł może i w miarę ciekawy, ale nie wykorzystany. Dopracuj to.
msh