Tokio Hotel

Arasoi · Wysłany: Środa 05-07-2006, 12:22 Temat postu:

Świetne.
Tylko tyle są w stanie wyrazić słowa.
Lub aż tyle.

Winter · Wysłany: Środa 05-07-2006, 13:57 Temat postu:

Znów nie mogłam oprzeć się pokusie, aby skomentować Twoje dzieło.
Jak zwykle jest... wiesz jakie, bo wszyscy Ci to mówią.
Jak zwykle jestem pod wielkim wrażeniem...
Jak zwykle dało mi dużo do myślenie i, niestety, ale się rozpłakałam, bo ja przeżyłam dokładnie to samo. Matka zdradziła, a wszyscy ponosiliśmy tego konsekwencje.
Jak zwykle czekam z niecierpliwością na kolejne Twoje dzieła. Dostarczaj ich szybko bo z każdym dniem usycham jak kwiat na pustyni.
Jak zwykle pozdrawiam.
Zulka

Pauline... · Wysłany: Czwartek 06-07-2006, 21:13 Temat postu:

Hmmm...
Zbyt dużo o tobie słyszałam... oczywiście superlatywów Wink

Żeby tak ot co, pominąć Twoje "dzieła"...

Jeśli poruszę z kimś temat opowiadań zawsze pada twój nick ~DDM...
Szczerze gratuluję. Masza autorytet w większość forumowiczów...

Troszkę nie na temat, ale już komentuję...

Widzę i to bardzo mnie cieszy, że nie jesteś pustą osobą, posiadasz bardzo bpgate słownictwo (co ostatnio jest zadkością, a bardzo mnie cieszy)...
Co do stylu pisama... Każdy ma inny charakter i każdy pisze innaczej Ty też i twój styl niezmiernie mi się spodobał...
Dlatego postanowiłam wyszukać jeszcze dziś więcej twoich dzieł i pogrążyć się w lekturze... Wtedy dopowiem coś więcej...

Ps. Czytałam też opowiadanie na Twoim blogu... Dziwiłam się bo nie pojęłam odrazu że DDM to ta DDM... Nee komentowałam, ale czytałam... to chyba się liczy bardziej? Wink

Jeszcze raz gratuluję "niebanalnego" umysłu i bogatego słownictwa... Wink

Witja · Wysłany: Czwartek 07-09-2006, 14:06 Temat postu:

Słowa to za mało.
Mogła bym w tej chwili ochać i achać, ale jak rzekła Puline naprawdę trudno pominąć któreś z twoich dzieł.
Ty poprostu droga Negai masz talent i wiesz co robisz/piszesz. Po za tym podoba mi się pomysł przesłania, które mnie udało się odnaleść w każdej twojej jednopartówce. Ja osobiście uwielbiam refleksyjne teksty, pozuszajace głebsze tematy.
Podobało mi się.
Witja

Teallin · Wysłany: Piątek 08-09-2006, 15:14 Temat postu:

To było...
Bezbłędne.
Dzisiaj już chyba mi żadne początkujące opowiadania nie zepsują humoru.
Dziwne, prawda?
Kiedy mam podły nastrój jestem zawsze na tak. Jednak w tym przypadku nie może być inaczej.
Jestem na TAK.
Piękne.

Mój niemy krzyk...

Reszta jest milczeniem...

Tea

Romantyczka · Wysłany: Piątek 08-09-2006, 15:39 Temat postu:

Aż dziwne, że jeszcze nie skomentowałam tego dzieła. Jest cudowne. Co wiecej dodawać?
Piękne.
Nie mam słów, bo sa niepotrzebne. Ale to włąsnie ze słów tworzą się wspaniałe dzieła. Takie jak to.

laribett · Wysłany: Środa 13-09-2006, 18:02 Temat postu:

(cyt.)..."Jestem tu ja, jesteście tu wy, ale słychać tylko mój niemy krzyk..."
Jak za starych, dobrych czasów, Bóg dał mi kilka minut , by utrwalić na "papierze" kilka moich słów...
A może powinnam powiedzieć pochwał...?
Bo z całego serca, w głębi duszy i tak nie znajdę innych słów niż te, które mogą cię pochwalić...
Bo cóż ja mogę powiedzieć...
moje słowa brzmią tak samo jak reszty ludzi...jak reszty świata...
Nie potrafię ich zmieniać..
nie potrafię wypowiadać się tak pięknie jak nasi polscy, dawni poeci..ubierać tak barwnie słowa...
Jednak chce Ci powiedzieć
, że każdym swoim słowe, znów przybliżasz mi niebo...
Czuję, że mam skrzydła..
że ten świat, który tworzysz jest tajemniczym ogrodem, do którego dajesz nam mały kluczyk
..., ukuty swoimi słowami...
Za ten kluczyk chcę ci bardzo podziękować...
Zapewne jak każdy człowiek,który twoje opowiadania wpisuje na listę takich czynników życia jak chleb i tlen...
Cóż...
nic już więcej nie powiem...
mam nadzieję, że rozumiesz moje serce...

Dziękuje...
Twoja zawsze laribett...

Dżampara · Wysłany: Środa 13-09-2006, 18:18 Temat postu:

Fajne

Fajny styl pisania

Chociaż nie lubie takich opowiadań ale to jest naprawdę zajebi*ste

Adeleida · Wysłany: Piątek 13-10-2006, 13:51 Temat postu:

Nadarakana oka no ue yuruyaka ni yuki ga furu todokanai to wakatte mo...
kimi no heya ni hitotsu daisuki datta hana wo ima...

A ja zawsze, za każdym razem, będę cytować słowa TEJ Piosenki. Piosenki przez duże P, która jest dla mnie warta tak samo wiele, jak Ty i Cherry.
Która jest warta wszystko - i która wszystko zmienia. Wszystko.
Pamiętasz oczy Kyo, kiedy śpiewał to na żywo? Pamiętasz, ile łez zbierało mu się w kącikach oczu? Pamiętasz...?
Moje wyglądają teraz prawie tak samo. Mówię prawie, bo Jego oczy mają w sobie jeszcze "coś", a ja łez utrzymać w rzęsach nie potrafię.

Słowa nic tu nie znaczą. Nie potrafią tego wyrazić. Cisza jest piękna, jednak nie ma najmniejszego sensu, jeśli zabrałam się za pisanie komentarza.
Powiem więc.
Wszyscy wiedzą, co ze mnie jest, nie ma więc sensu tego ukrywać. Pamiętam każdy stłuczony wazon, każdy płacz mamy, każdą jej wybroczynkę. Od urodzenia. Pamiętam żal, jaki do mnie żywili. Pamiętałam, pamiętam i będę pamiętać, że jestem pomyłką. Pomyłką w ich życiu.
Ale nie o to tu chodzi. Chodzi o Ciebie. Nie mam odwagi zapytać, przypuszczam, że nawet bałabym się odpowiedzi... Mam tylko nadzieję, że to Twój wielki talent, a nie doświadczenie sprawiło, ze opisałaś to tak realistycznie i że jest to tylko fikcja literacka.
Czasem myślę sobie, że zbyt wiele szczęścia naraz mnie spotkało. Dwie osoby, którym z całą pewnością mogę powiedzieć "ai shiteru" to BARDZO wiele. Za wiele na mnie.
Modlę się tylko, by wreszcie udało nam się wspólnie pomilczeć - w objęciach, po cichu, w blasku świec.
Słuchając TEJ Piosenki.
I będę się modlić, będę mieć nadzieję.

Dziękuję, Negai.
Ai Shiteru.