Tokio Hotel

Natt · Wysłany: Piątek 08-12-2006, 17:04 Temat postu: Kocham życie

Dla Jogobelinki, za to, że jest.
Dla Kajoliny, za rozmowy.
Dla Helci, za wieloczęściówkę.
Miłego czytania.

Next part of your life...

Kolejne rozstanie. Ból, cierpienie, pęknięte serce. Przejdzie? Na pewno.
Następny rozdział z księgi życia zamknięty. Bezpowrotnie. Skazany na zapomnienie.
Wiatr losu powoli przewraca kolejne, niezapisane strony. Czas mija, rany się goją. Ludzie umierają, by odrodzić się w raju. Ja również rodzę się na nowo.

Your hope is stiupid...

Nadzieja... Mówi się, że jest matką głupich. Widocznie życie jest głupie.
Codziennie rano budzę się z nadzieją na lepszy dzień, z nadzieją, że los wyznaczy mi miejsce na tym zasranym świecie.
Wciąż czekam. Na co? Na miłość, szczęście, bogactwo...

God is good...

Śmiech na sali. Bóg? Tak istnieje. Jest niesprawiedliwy. Czy dobry? Nie wiem. Ja jego dobroci nie doświadczyłam. Być może czeka na właściwy moment, żeby mnie oświecić. Nie wiem, kiedy to nastąpi. Może w ogóle? Phi! Po co ja zastanawiam się nad przyszłością? Będzie, jaka będzie. Mogę próbować ja zmienić, ale to nie ma sensu.

If you belive...

Tak, wierzę. W siebie. Na innych nie można polegać. Przecież to tylko ludzie. Popełniają błędy, nikt nie jest nieomylny. W każdym drzemie głupota.
Rzeczy martwe też potrafią być złośliwe. Samochód może się zepsuć, wazon rozbić. Tak po prostu, sam z siebie.

My passion...

Pasja? O tak! Po to warto żyć.
Deska.
Taka drewniana sklejka z ośmiu warstw, wyłożona od góry papierem ściernym. Przejechanie paru metrów, pozwala zapomnieć o problemach. Każdy upadek uczy, że po niepowodzeniach, powinniśmy wstać i próbować dalej. Kolejne triki zbliżają do ideału.

Sounds of my life...

Muzyka to nieodłączny życia. Już przy pierwszych nutkach płynących z mp3 można zapomnieć o wszystkim. Wsłuchując się w kolejne dźwięki odpływam w świat wyobraźni. Nie ma tam zła, przemocy.

Feeling love for who?

Kogo kocham? Sama nie wiem.
Może nikogo? Czy człowiek bez miłości mógłby istnieć?
Stanowczo nie. Tylko skały nie czują, choć pod ich twardą skorupą, jest mięciutkie wnętrze. W końcu człowiek, to człowiek.
Kocham kogoś, na pewno. Wyśniony ideał. Mój ideał.

Kocham życie

jogobelinka · Wysłany: Piątek 08-12-2006, 17:23 Temat postu:

Oj, Natt. Urzekło mnie, naprawdę.
Choć z początku wydawało mi się trochę oklepane, za ładnie to opisałaś, żeby tak powiedzieć. Słowa ślicznie ułożyły się w jedną całość, nieodłączną układankę. Znalazłam tam siebie, chyba najbardziej w fragmencie "If you belive..." Chociaż nie. Każdy fragment, zdanie, słowo pasowały do mnie. Moich odczuć i przemyśleń. Pięknie to opisałaś. Miało swój klimat, wczułam się. Płakałam, tak, płakałam. Nie wierzysz? Uwierz. Nawet moje twarde serducho, czasem miękknie.
Pisz takich więcej, dla mnieee. *maślane oczka*
Kocham.

Immortelle · Gość

Ładnie opisane.
Styl też całkiem niezły.
Nic nie rozpraszało mi, gdy czytałam to opowiadanie, mimo to zabrakło mi czegoś.
Nie wiem czego... Czegoś, co by mnie urzekło.
Jestem pół na pół.

Życzę weny,

Pozdrawiam.